کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
بیهده گویی پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
بیهده گویی
لغتنامه دهخدا
بیهده گویی . [ هَُ دَ / دِ ] (حامص مرکب ) بیهوده گویی . عمل بیهوده گوی . یاوه گویی . هزل : جز مدح شاه بیهده گوئیست شاعری هشتاد سال بس که بدی بیهده سرای . سوزنی .رجوع به بیهوده گوی شود.
-
واژههای مشابه
-
بیهده سرای
لغتنامه دهخدا
بیهده سرای . [ هَُ دَ / دِ س َ ] (نف مرکب مرخم ) بیهوده سرای . که یاوه و ناراست سراید. سخنسرای بیهوده . یافه سرای : جز مدح شاه بیهده گوئیست شاعری هشتاد سال بس که بدی بیهده سرای . سوزنی .رجوع به بیهده و بیهوده شود.
-
بیهده گو
لغتنامه دهخدا
بیهده گو. [ هَُ دَ / دِ ] (نف مرکب ) مخفف بیهوده گوی : دلْتان خوش کرده ست دروغی که بگوینداین بیهده گویان که شما از فضلایید. ناصرخسرو.نمیرود که کمندش همی برد مشتاق چه جای پند نصیحت کنان بیهده گوست . سعدی .زبان ناطقه در وصف شوق او لال است چه جای کلک بر...
-
بیهده گوی
لغتنامه دهخدا
بیهده گوی . [ هَُ دَ / دِ ] (نف مرکب ) بیهوده گوی . بَذی ّ. بذی اللسان . هزال . هذار. یافه گوی . یاوه درای : خاقانی اگر بیهده گفت از سر مستی مستی به ازو بیهده گوی تو ندیدم . خاقانی .من از کجا و نصیحت کنان بیهده گوی حکیم را نرسد کدخدایی بهلول . سعدی ....
-
بیهده گفتن
لغتنامه دهخدا
بیهده گفتن . [ هَُ دَ / دِ گ ُ ت َ ] (مص مرکب ) بیهوده گفتن .یافه گفتن . هذر. لغو گفتن . لاطائل گفتن : خاقانی اگر بیهده گفت از سر مستی مستی به ازو بیهده گوی تو ندیدم . خاقانی .تا عاقبةالامر... دست تعدی دراز کرد و بیهده گفتن آغاز. (گلستان ).
-
جستوجو در متن
-
بیهوده گویی
لغتنامه دهخدا
بیهوده گویی . [ دَ / دِ ] (حامص مرکب ) صفت بیهوده گوی . تکلم بی معنی . هذیان . (ناظم الاطباء). هزل . (منتهی الارب ). فشار: هذاء؛ بیهوده گویی از بیماری و خواب . (منتهی الارب ). رجوع به بیهده گویی شود.
-
خورد و برد
لغتنامه دهخدا
خورد و برد. [ خوَرْ / خُرْ دُ ب ُ ] (اِمص مرکب ، از اتباع ) کنایه از افراط و زیاده روی . کنایه از تعدی و تجاوز. کنایه از ریخت و پاش بیهده : ور تو گویی جای خورد و برد چون باشد بهشت بر تو از خشم و سفاهت چشم چون پیکان کنند. ناصرخسرو.از خورد و برد و رفتن...
-
گنگ
لغتنامه دهخدا
گنگ . [ گ ُ ] (ص ) لال . و به عربی ابکم خوانند یعنی شخصی که به ایما و اشاره حرف زند نه به زبان . (برهان ) (آنندراج ). اَخْرَس . (زمخشری ) (مهذب الاسماء). اَبْهَم . اعجم . عَجماء. مُستَعجِم . (منتهی الارب ). ابکم . (ترجمان القرآن ). بکیم . (نصاب ) : گ...
-
بی مغز
لغتنامه دهخدا
بی مغز. [ م َ ] (ص مرکب ) (از: بی + مغز) که مغز ندارد. پوک . پوچ . (آنندراج ). میان تهی . کاواک : نبود عجب که مازوی بی مغز و بی مزه یابد از آن نوا مزه و مغز همچو تین . سوزنی .سر میفراز تا کله داران سرت بی مغز چون کله نکنند. خاقانی .آدمی را زبان فضیحت...
-
خلاب
لغتنامه دهخدا
خلاب . [ خ َ ] (اِ مرکب ) گل و لای و آب که بهم آمیخته شده باشد. (برهان قاطع) (از ناظم الاطباء). منجلاب . لجن زار : زآن شراب اینکه تو داری چو خلابیست نبیذدربهشت این همه عالم چو سرائیست خراب . ناصرخسرو.بزیرزانوی من خاک را خلاب کنند. مسعودسعد.کردم بدم ن...
-
مشغله
لغتنامه دهخدا
مشغله . [ م َ غ َ ل َ / ل ِ ] (ع اِ) کار و بار. (غیاث ). مأخوذ از تازی ، کار و بار و شغل و پیشه و کسب ومعامله و داد و ستد و هر چیزی که شخص را بخود مشغول کند. (ناظم الاطباء). گرفتاری کار. شغل : آنکو چو من از مشغله و رنج حذر کردبا شاخ جهان بیهده شورید...
-
گوزن
لغتنامه دهخدا
گوزن . [ گ َ وَ ] (اِ) گاو کوهی . (لغت فرس ص 378). گاو کوهی ماده . (صحاح الفرس ). نوعی از گاو کوهی باشد، و شاخهای او به شاخهای درخت خشک شده ماند. گویند آب گوشه های چشم او تریاق زهرهاست . (برهان ). گاوکوهی را گویند که شاخهای بلند دارد و از گوشه های چش...
-
غم خوردن
لغتنامه دهخدا
غم خوردن .[ غ َ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) اندوه خوردن . غم بردن . غم کشیدن . انده کشیدن . غصه خوردن : که چون باد بر ما همی بگذردخردمند مردم چرا غم خورد. فردوسی .غمی بسیار خوردند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 458).مخور غم فراوان ز روی خردکه کمتر زید آنکه ...