کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
خشف پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
خشف
لغتنامه دهخدا
خشف . [ خ َ ] (ع اِ) آواز. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از اقرب الموارد) (از لسان العرب ). || جنبش . || حس خفی . || خواری . || پشم به کار نیامدنی . || مگس سبز. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ). || آهوبچه ٔ نخست زاده و یا نخست برفتارآمده . (منتهی ا...
-
خشف
لغتنامه دهخدا
خشف . [ خ َ ] (ع مص ) جنبیدن انسان . (منتهی الارب ). منه : خشف الانسان خشفاً؛ جنبید انسان و دریافت . (منتهی الارب ). || آواز برآمدن از برف که بروی وی راه روند. (منتهی الارب ) (از لسان العرب ) (از تاج العروس ). منه : خشف الثلج خشفاً؛ آواز آمداز برف چو...
-
خشف
لغتنامه دهخدا
خشف . [ خ َ ش َ ] (ع اِ) آواز. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) : چگونه بخایم در ایشان رطب که در حقشان نیست الا خشف . مسعودسعد.|| حس خفی . (منتهی الارب ) (از لسان العرب ). || یخ نرم . (منتهی الارب ) (از لسان العرب ).
-
خشف
لغتنامه دهخدا
خشف . [ خ َ ش َ ] (ع مص ) از گری و خارش مانند پیران رفتن . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
-
خشف
لغتنامه دهخدا
خشف . [ خ ِ ] (اِخ ) ابن مالک طائی از راویان حدیث بود و از ابن مسعود حدیث کرد. (منتهی الارب ).
-
خشف
لغتنامه دهخدا
خشف . [ خ ِ ] (ع اِ) مگس سبز. (منتهی الارب ). خشف [ خ َ / خ ُ ] . || آهوبچه ٔ نخست زاده یا نخست برفتارآمده . (منتهی الارب ). خَشف . خُشف . || آهوماده ای که از بچگان خود گریخته باشد. (منتهی الارب ). خَشف . خُشف . رجوع به خَشف . خُشف . شود.
-
خشف
لغتنامه دهخدا
خشف . [ خ ُ ] (ع اِ) پشم به کار نیامدنی . خَشف . (منتهی الارب ). رجوع به خَشف شود. || مگس سبز، خَشف . خِشف . (منتهی الارب ). رجوع به این دو کلمه شود. || آهوبچه ٔ نخست زاده یا نخست برفتارآمده . (منتهی الارب ). خَشف . خُشف . || آهوماده ای که از بچگان خ...
-
خشف
لغتنامه دهخدا
خشف . [ خ ُ ش َ ] (ع اِ) مگس سبز. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). خِشف .
-
خشف
لغتنامه دهخدا
خشف . [ خ ُ ش ُ ] (ع اِ) ج ِ خَشوف . (منتهی الارب ). رجوع به خشوف شود.
-
خشف
لغتنامه دهخدا
خشف . [ خ ُش ْ ش َ ](ع اِ) ج ِ خاشف . (منتهی الارب ). رجوع به خاشف شود.
-
جستوجو در متن
-
خشفه
لغتنامه دهخدا
خشفه . [ خ ِ ش َ ف َ ] (ع اِ) ج ِ خَشف . خِشف . خُشف . رجوع به خَشف . خِشف . خُشف . شود.
-
خشفه
لغتنامه دهخدا
خشفه . [ خ َ ف َ ] (ع مص ) جنبیدن . (منتهی الارب ). خَشف . رجوع به خَشف شود. || دریافتن . خَشف . || آواز آمدن از برف هنگام رفتن بروی آن . خَشف . || آواز کردن ، خَشف . || شتافتن و تیز رفتن ، خَشف . || کوفتن و شکستن سر کسی را بسنگ ، خَشف . || انداختن ز...
-
خشفان
لغتنامه دهخدا
خشفان . [ خ َ ش َ ] (ع مص ) رفتن در زمین . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). || درآمدن در چیزی . منه : خشف الماء. || سخت سرما شدن . منه : خشف البرد. || غایب شدن . (از منتهی الارب ). منه : خشف فلان ؛ غایب شد فلان . || رفتن و خرامیدن بش...
-
اخشف
لغتنامه دهخدا
اخشف . [ اَ ش َ ] (ع ص )آنکه از خارش مانند پیران رود بر زمین . و در قاموس آمده مَن عَمه ُ الجَرب ُ فیمشی مشیةالشیخ . ج ، خُشف .