کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
آدب پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
آدب
لغتنامه دهخدا
آدب . [ دِ ] (ع ص ) بمیهمانی خواننده . میزبان .
-
واژههای مشابه
-
ادب
لغتنامه دهخدا
ادب . [ اَ دَ ] (ع اِ) (معرب از فارسی ) فرهنگ . (مهذب الاسماء).پرهیخت . دانش . (غیاث اللغات ). ج ، آداب : چه جوئی آن ادبی کآن ادب ندارد نام چه گوئی آن سخنی کان سخن ندارد چم . شاکر بخاری .هزار گونه ادب جان ز عشق آموزدکه آن ادب نتوان یافتن بمکتبها. مول...
-
ادب
لغتنامه دهخدا
ادب . [ اَ دَب ب ] (ع ن تف ) نعت تفضیلی از دب ّ و دبیب . نرم رونده تر.- امثال : ادب ّ من ضَیْوَن ؛ الضیون السنّور الذکر و کان القیاس ان یقال ضین و هذا من التصحیح الشاذ و تصغیره ضیین و بعضهم یقول ضییون . قال الشاعر: ادب ّ باللیل الی جاره .من ضیون د...
-
ادب
لغتنامه دهخدا
ادب .[ اَ دَب ب ] (ع ص ) مرد بسیارموی . || مردی که موی اولین و کوچک بر تن وی برآمده باشد. (منتهی الارب ). || شتر بسیارموی . مؤنث : دَبّاء.
-
عشر ادب
لغتنامه دهخدا
عشر ادب . [ ع َ رِ اَ دَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) سبق ادب ، و عشر ده آیت را هم گویند. (آنندراج ). رجوع به عُشر شود : عشر ادب خوانده ز سبع سماعذر قدم خواسته از انبیا.نظامی .
-
تارک ادب
لغتنامه دهخدا
تارک ادب . [ رِ اَ دَ ] (ص مرکب ) بی ادب . (آنندراج ) (فرهنگ نفیسی ). گستاخ و بدخوی . (فرهنگ نفیسی ) : در هند که زادگانْش تارک ادب اندلبریز جهالت اند و فاضل لقب انداوساطالناس چون از اول همه حشواشراف همه سید و قنبرنسب اند. واله هروی (ازآنندراج ). رجوع...
-
ادب دادن
لغتنامه دهخدا
ادب دادن . [ اَ دَ دَ ] (مص مرکب ) تعزیر. تنبیه .
-
ادب کردن
لغتنامه دهخدا
ادب کردن . [ اَ دَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) تأدیب . (تاج المصادر بیهقی ). تعریک . تنبیه کردن . سیاست کردن . مؤاخذه خلاف و گناهی را : وین دو تن دور نگردند ز بام و در مانکند هیچکس این بی ادبانرا ادبی . منوچهری .ادب آموز گرْت می بایدکه زمانه ترا ادب نکند. ...
-
ادب گرفتن
لغتنامه دهخدا
ادب گرفتن . [ اَ دَ گ ِ رِ ت َ ] (مص مرکب ) تأدّب .
-
ادب آموخته
لغتنامه دهخدا
ادب آموخته . [ اَ دَ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) فرهیخته . فرهنگ یافته : آنکه ز نخلیش خمی کمتر است با ادب آموختگان خمتر است .امیرخسرو دهلوی .
-
ادب آموز
لغتنامه دهخدا
ادب آموز. [ اَ دَ ] (نف مرکب ) ادیب . (نصاب ). استاد. معلم :ادیب را ادب آموز دان ، ادب فرهنگ . (نصاب ). || شاگرد. متعلم . که ادب فراگیرد : چشم دیوانه نگاهان ادب آموز شده ست آن چه شرم است که با لیلی صحرائی ماست .صائب .
-
ادب آموزنده
لغتنامه دهخدا
ادب آموزنده . [ اَ دَ زَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) ادب آموز. ادیب . استاد. معلم . || شاگرد. متعلم . معنی ادب آموزنده کرد؛ ای مؤدب کرد. (مؤید الفضلاء).
-
ادب آوازه
لغتنامه دهخدا
ادب آوازه . [ اَ دَ زَ / زِ ] (ص مرکب ) بلندآوازه . (مؤید الفضلاء) (برهان ) (آنندراج ) : نام نظامی بسخن تازه کن گوش فلک را ادب آوازه کن . نظامی .و این معنی از بیت نظامی حاصل نمیشود و بر اساسی نیست .
-
ادب البحر
لغتنامه دهخدا
ادب البحر. [ اَ دَ بُل ْ ب َ ] (ع اِ مرکب ) بسیاری آب دریا.