کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
چاک پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
چاک
/čāk/
معنی
۱. شکاف؛ تراک؛ رخنه.
۲. (صفت) پاره.
۳. (صفت) چاکدار.
〈 چاکچاک: (اسم صوت)
۱. = چاکاچاک: ◻︎ ز بس نعره و چاکچاک تبر / ندانست کس پای گفتی ز سر (فردوسی: ۷/۳۴۳).
۲. (صفت) پُر از چاک و شکاف؛ پارهپاره؛ بریدهبریده: ◻︎ همه دشت سر بود بیتن به خاک / به سر بر ز گرز گران چاکچاک (فردوسی: ۵/۱۸۷).
〈 چاکِ پیرهن: [قدیمی] گریبان؛ یقۀ پیرهن: ◻︎ یکی تیغ باریک برگردنش / پدید آمده چاک پیراهنش (فردوسی: ۸/۴۲۷).
〈 چاکِ جامه: [قدیمی] دامن جامه.
〈 چاک خوردن: (مصدر لازم)
۱. شکافته شدن؛ ترک پیدا کردن.
۲. دریده شدن.
〈 چاک دادن: (مصدر متعدی)
۱. شکاف دادن؛ دراندن.
۲. پاره کردن.
〈 چاک روز: [قدیمی، مجاز] سپیدۀ صبح: ◻︎ کنون میگساریم تا چاک روز / چو رخشان شود تاج گیتیفروز (فردوسی: ۶/۵۱۳).
فرهنگ فارسی عمید
مترادف و متضاد
۱. ترک، درز، رخنه،
۲. منفذ، سوراخ، شکاف، فاق
۳. پارگی، دریدگی
۴. پاره، دریده
۵. قباله، بنچاق
۶. دریچه، پنجره
۷. سپیده صبح
فعل
بن گذشته: چاک خورد
بن حال: چاک خور
دیکشنری
cleavage, cleft, cut, fissure, incision, nick, rift, slash, slit, split, tear
-
جستوجوی دقیق
-
چاک
واژگان مترادف و متضاد
۱. ترک، درز، رخنه، ۲. منفذ، سوراخ، شکاف، فاق ۳. پارگی، دریدگی ۴. پاره، دریده ۵. قباله، بنچاق ۶. دریچه، پنجره ۷. سپیده صبح
-
چاک
فرهنگ فارسی معین
(اِ.) 1 - شکاف . 2 - پاره . 3 - سفیدة صبح . 4 - دریچه . ؛ به ~ زدن گریختن ، فرار کردن .
-
چاک
فرهنگ فارسی معین
(اِ.) = چک . جک : قبالة باغ و خانه و مانند آن .
-
چاک
لغتنامه دهخدا
چاک . (اِ) شکاف . (برهان ). تراک . (برهان ). دریدگی در لباس .(فرهنگ نظام ). شق . (ناظم الاطباء). شقاق . (ناظم الاطباء). پاره . (ناظم الاطباء). شکافی بدرازا در جامه و تن و غیره . دریدگی . پارگی . درز. شکافتگی : چو رستم نباشد از او باک نیست ز رهام و گر...
-
چاک
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) čāk ۱. شکاف؛ تراک؛ رخنه.۲. (صفت) پاره.۳. (صفت) چاکدار.〈 چاکچاک: (اسم صوت)۱. = چاکاچاک: ◻︎ ز بس نعره و چاکچاک تبر / ندانست کس پای گفتی ز سر (فردوسی: ۷/۳۴۳).۲. (صفت) پُر از چاک و شکاف؛ پارهپاره؛ بریدهبریده: ◻︎ همه دشت سر بود بیتن به ...
-
چاک
دیکشنری فارسی به عربی
تمزق , دمعة , شق , قطع , ماجور
-
چاک
لهجه و گویش بختیاری
čak شکاف.
-
چاک
لهجه و گویش تهرانی
شکاف، ترک (تراک)، دریدگی لباس، دریدگی، پارگی، شکافتگی
-
واژههای مشابه
-
چاک چاک
لغتنامه دهخدا
چاک چاک . (اِ صوت مرکب ) چاکاچاک . چکاچاک . چکچاک . چکاچک . طراق طراق . جرنگ جرنگ . ترنگ ترنگ . بمعنی چاکاچاک است که صدای طراق طراق زدن شمشیر و خنجر و تبرزین و مانند آن باشد. (برهان ) (آنندراج ). صدای برخورد شمشیر و تبرزین و جز آن . (ناظم الاطباء). ص...
-
چاک چاک
واژهنامه آزاد
پاره پاره
-
چاک چاک کردن
لغتنامه دهخدا
چاک چاک کردن . [ ک َ دَ ] (مص مرکب ) شکافتن . پاره پاره کردن . درانیدن . شرحه شرحه و ریش ریش کردن .پاره پوره کردن . زخم فراوان کسی را زدن : بخود کرد جامه همه چاک چاک بسر بر همیکرد ز اندوه خاک . فردوسی .کنند این زره در برت چاک چاک چو مردار آنگه کشندت ...
-
چاک چاک شدن
لغتنامه دهخدا
چاک چاک شدن . [ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) شکافته شدن . ترکیدن . پاره و دریده شدن . بسیار پارگی و شکافتگی بهم رسانیدن . شرحه شرحه و ریش ریش شدن : خروشید و جوشید و برکند خاک ز نعلش زمین شد همه چاک چاک . فردوسی .بلند آسمان چون زمین شد زخاک بسی گردن و بر شده چ...
-
چاک دادن
واژگان مترادف و متضاد
پاره کردن، دریدن، شکافتن، درانیدن ≠ دوختن
-
یخه چاک
لغتنامه دهخدا
یخه چاک . [ ی َ خ َ / خ ِ ] (ص مرکب ) آدمی با جامه ای که گریبان وی پاره و چاک شده باشد. (یادداشت مؤلف ).