کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
هزیم پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
هزیم
لغتنامه دهخدا
هزیم . [ هََ ] (ع اِ) تندر. || آواز تندر. || (ص ) اسب سخت آواز. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || باران که نایستد،چنانکه گویی ابر شکافته شده است . (اقرب الموارد).
-
هزیم
لغتنامه دهخدا
هزیم . [ هَُ زَ ] (اِخ ) نخلستانی و قرایی است در زمین یمامه ازآن ِ بنی امرءالقیس . (از معجم البلدان ).
-
هزیم
لغتنامه دهخدا
هزیم . [هَُ زَ ] (اِخ ) شهری است در یمن . (معجم البلدان ).
-
واژههای همآوا
-
هضیم
لغتنامه دهخدا
هضیم . [ هََ ] (ع ص ) ستم رسیده و مظلوم . (منتهی الارب ). مهضوم . (اقرب الموارد). رجوع به هضم شود. || لطیف . (ترجمان جرجانی ). || امراءة هضیم ؛ زن باریک شکم نازک تهیگاه . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). باریک . (ترجمان علامه ٔ جرجانی ). || شکم باری...
-
هضیم
فرهنگ فارسی معین
(هَ ض ) [ ع . ] (ص .) 1 - ستم دیده . 2 - زن باریک شکم . 3 - غنچة ناشکفته .
-
حذیم
لغتنامه دهخدا
حذیم . [ ح َ ] (ع ص ) برنده . بُران : سیف حذیم ؛ شمشیری زود برنده . بُرا. قاطع. زود برنده .
-
حذیم
لغتنامه دهخدا
حذیم . [ ح ِذْ ی َ ] (اِخ ) سعدی بن عمرو، یا حذیم بن عمرو السعدی . صحابی است . (الاصابه ج 1 ص 333) (منتهی الارب ) (قاموس الاعلام ترکی ).
-
حذیم
لغتنامه دهخدا
حذیم . [ ح ِذْ ی َ ] (اِخ ) موضعی است به نجد. (معجم البلدان ).
-
حذیم
لغتنامه دهخدا
حذیم . [ ح ِذْ ی َ ] (اِخ ) نام مردی متطبب از تیم رباب .
-
حذیم
لغتنامه دهخدا
حذیم . [ ح ِذْ ی َ ] (ع ص ) قاطع. (معجم البلدان ). بُرنده . بُران . بُرا. || دانای ماهر در کار. (منتهی الارب ).
-
حذیم
لغتنامه دهخدا
حذیم . [ ح ُ ذَ ] (اِخ ) ابن حارث بن ارقم . یکی از بنی عامربن عبدمناة است . در سیرة نام او آمده است . (الاصابة ج 1 ص 333 و ج 2 ص 59 قسم سوم ).
-
حذیم
لغتنامه دهخدا
حذیم . [ ح ُ ذَ ] (اِخ ) حنیفی . جد حنظلة، و مکنی به ابوحذیم است . به خدمت پیغمبر رسید. خود و پدرش صحابی هستند. ابن منده او را یاد کرده و او را غیر از حذیم بن حنیفة دانسته است . ابن اثیر گوید: چون ابن منده اختلاف پیش و پس بودن در نسب وی دید او را دو ...
-
حزیم
لغتنامه دهخدا
حزیم . [ ح َ ] (ع اِ) سینه . (منتهی الارب ). || پیرامن سینه . گرداگرد سینه . || میانه ٔ سینه ٔ ستور که جای تنگ بستن است . (منتهی الارب ). ج ، احزمه و حزم .
-
حزیم
لغتنامه دهخدا
حزیم . [ ح َ ] (ع ص ) حازم . هشیار در کار.