کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
عَمُونَ پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
عَمُونَ
فرهنگ واژگان قرآن
کوران - کوردلان
-
واژههای مشابه
-
عمون
لغتنامه دهخدا
عمون . [ ع َ ] (ع ص ، اِ) ج ِعَمی یا عَم . (از منتهی الارب ). رجوع به عمی شود.
-
اسکندر عمون
لغتنامه دهخدا
اسکندر عمون . [ اِ ک َ دَ ع َم ْ مو ] (اِخ ) اسکندربن انطون عمون . عالم حقوق و ادب . مولد او دیرالقمر (لبنان ) است و در مصر سکونت گزید و مناصب متعدد یافت و متولی وکالت محکمه ٔ ملی مصر، و سپس وکیل عدلیه گردید. و در عهد حکومت عربی دمشق بدانجا خوانده شد...
-
داود عمون
لغتنامه دهخدا
داود عمون . [ وو ع َم ْ مو] (اِخ ) ابن انطون عمون شاعری نیکوشعر و از مردان قضاست در دیرالقمر لبنان زاده شد و به مصر رفت و اقامت اختیار کرد. پس از چندی به لبنان بازگشت و عهده دارمشاغلی چند گردید. (از الاعلام زرکلی چ 1 ج 1 ص 303).
-
واژههای همآوا
-
آمون
فرهنگ فارسی معین
(ص .) پر، مملو، لبالب .
-
آمون
لغتنامه دهخدا
آمون . (اِ) مخفف پیرامون .
-
آمون
لغتنامه دهخدا
آمون . (اِخ ) جیحون . آمل . آمو. آموی : چو از رود آمون گذشت آن سپاه برآمد هیاهو ز ماهی بماه . هاتفی .آن رود که خوشتر است از آمون بی شبهه که هست رود سیحون .؟ (از فرهنگها).
-
آمون
لغتنامه دهخدا
آمون . (اِخ ) نام خدای مصریان قدیم ، و کلمه ٔ آمین عربی را (که امروز به معنی برآور، روا فرما، استجابت کن است ) حدس میزنند که همین آمون باشد. || نام چهاردهمین پادشاه یهودا، پسر مِنسه که در 22 سالگی بسال 642 ق . م . بسلطنت رسید. || نام یکی از شهرهای قد...
-
آمون
لغتنامه دهخدا
آمون . (ص ) پُر. لب ریز. لبالب . مملو. (برهان ).
-
عمون
لغتنامه دهخدا
عمون . [ ع َ ] (ع ص ، اِ) ج ِعَمی یا عَم . (از منتهی الارب ). رجوع به عمی شود.
-
امون
لغتنامه دهخدا
امون . [ اَ ] (ع ص ) اشتر ماده ٔ استوارخلقت . (آنندراج ). ناقه ٔ امون ؛ شتر ماده ٔ استوارخلقت . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ج ، اُمُن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
-
امون
لغتنامه دهخدا
امون . [ اَ م ُ ] (اِخ ) یکی از خدایان مصر قدیم . (از لاروس ). امون یا امین به معنی مستور و یکی از خدایان هشتگانه ٔ مصریان بود که ثالوث ، اول آنان بوده است . صورت امون بر ابنیه ٔ قدیم مصر منقوش است و آن شبیه به انسانی است که قبایی از کتان در بر کرده ...
-
امون
لغتنامه دهخدا
امون . [ اَ م ُ ] (اِخ ) قدیس مصری در قرن چهارم م . (از المنجد).