کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
طوف پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجو در متن
-
جسم شناور بر روی اب
دیکشنری فارسی به عربی
طوف
-
سوهان پهن
دیکشنری فارسی به عربی
طوف
-
بستنی مخلوط با شربت وغیره
دیکشنری فارسی به عربی
طوف
-
روی اب ایستادن
دیکشنری فارسی به عربی
طوف
-
سوهان زدن
دیکشنری فارسی به عربی
طوف
-
شناور شدن
دیکشنری فارسی به عربی
سباحة , طوف
-
تخته یخ شناور
دیکشنری فارسی به عربی
طوف جليدي
-
طواف
واژگان مترادف و متضاد
۱. تطوف، دورزنی، زیارت، طوف، گردش، ۲. گرد چیزی گشتن
-
حبیبة
لغتنامه دهخدا
حبیبة. [ ح َ ب َ ] (اِخ ) ناحیتی در طوف بطیحة،متصل به بادیه ای نزدیک بصرة است . (معجم البلدان ).
-
طواف
فرهنگ فارسی معین
(طَ وّ) [ ع . ] (ص .) 1 - بسیار طوف کننده . 2 - خادمی که به مهربانی و عنایت خدمت کند. 3 - در فارسی : دوره گرد. 4 - عسس . 5 - دزد، راهزن .
-
گرد برآمدن
لغتنامه دهخدا
گرد برآمدن . [ گ ِ ب َ م َ دَ ] (مص مرکب ) به تلاش و تفحص گرداگرد چیزی گردیدن . (آنندراج ) (غیاث ). طوف . طواف . (تاج المصادر بیهقی ). جولان . جول . (منتهی الارب ).
-
طوفان
لغتنامه دهخدا
طوفان . [ طَ وَ ] (ع مص ) طوف . گرد و پیرامون کعبه گشتن . (منتهی الارب ). گرد ورآمدن . (زوزنی ). گرد برآمدن . (تاج المصادر). گرد چیزی گشتن . (منتخب اللغات ).
-
اشواط
لغتنامه دهخدا
اشواط. [ اَش ْ ] (ع اِ) ج ِ شوط. (منتهی الارب ). ج ِ شوط، بمعنی تک و گشت . و طاف بالبیت ِ سَبْعَة اشواط؛ یعنی طوف کرد خانه را هفت گشت . (منتهی الارب ) (آنندراج ). گردش کردن ها. گشتها.
-
طُّوفَانَ
فرهنگ واژگان قرآن
طوفان (هر حادثهاي است که انسان را احاطه کند ، و ليکن بيشتر متعارف شده که در آب بسيار زياد استعمال شود . و در مجمع البحرين ميگويد : اين کلمه به معناي سيلي است که زمين را در خود غرق کند ، و اصل آن ، ماده طوف است که به معناي طواف و دور زدن ميباشد . )
-
شناخ
لغتنامه دهخدا
شناخ . [ ش َ ] (اِ) این کلمه در منتهی الارب در ذیل عامه ، مستعام و طوف ، بدینسان آمده است : «شناخ که آن را بر آب اندازند. شناخ که بر شکم بندند و از آب گذرند». در برهان شناخ دیده نشدولی «شَن » را بمعنی خیک کهنه آورده . در حاشیه ٔ منتهی الارب شناخ را ب...