کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
صبحِ نگوزیده پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
صبحِ نگوزیده
لهجه و گویش تهرانی
صبح زود
-
واژههای مشابه
-
صبح
واژگان مترادف و متضاد
بامداد، پگاه، سپیدهدم، صباح، صبحدم، فجر، فلق ≠ شام
-
صبح
فرهنگ واژههای سره
بامداد، پگاه
-
صبح
لغتنامه دهخدا
صبح . [ ] (اِخ ) تابعی است . رجوع به ابوالعلاء، صبح شود.
-
صبح
لغتنامه دهخدا
صبح . [ ] (اِخ ) یا جزیره ٔ علویه ، و آن به نقل صاحب نخبة الدهر به مسافت یکصد میل از پس جزیرةالسعادة از جزائر خالدات واقع و در آن کانی از یاقوت است که همانند آن نباشد. رجوع به نخبة الدهر. ص 17 و 19 و 132 و 168 و 169 شود.
-
صبح
لغتنامه دهخدا
صبح . [ ص َ ] (ع مص ) آمدن کسی را بامداد. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || غارت بردن بر کسی در بامداد. (اقرب الموارد). || صبوحی دادن . (تاج المصادر بیهقی ). بامداد به جایی یا به نزدیک کسی شدن . (تاج المصادر بیهقی ).
-
صبح
لغتنامه دهخدا
صبح . [ ص َ ب َ ] (ع مص ) فورموی شدن . (منتهی الارب ). موی سرخ و سپید آوردن . || (اِ) درخش آهن . (منتهی الارب ).
-
صبح
لغتنامه دهخدا
صبح . [ ص ُ ] (اِخ ) (ارض ...) هشام گوید: او را به نام مردی از عمالیق که صبح نام داشت ارض صبح نامیده اند و آن به ناحیت یمامة است . (معجم البلدان ).
-
صبح
لغتنامه دهخدا
صبح . [ ص ُ ] (اِخ ) آبی است از جبال نملی مر بنی قریط را. (معجم البلدان ). آبی است مقابل نملی . (منتهی الارب ).
-
صبح
لغتنامه دهخدا
صبح . [ ص ُ ] (اِخ ) ابن بدیع خراسانی . محدث است و احمدبن ابی الحواری از وی روایت کند.
-
صبح
لغتنامه دهخدا
صبح . [ ص ُ ] (ع اِ) سپیده دم یا اول روز. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). بامداد. بامدادان . بام . شبگیر.ابن ذکاء. (مهذب الاسماء). سدف . سطیع. سعرارة. شق . شمیط. صریم . عاطس . عطاس . (منتهی الارب ). مُغرِب . (شرح قاموس )(منتهی الارب ). فتق . فلق . (من...
-
صبح
فرهنگ فارسی معین
(صُ) [ ع . ] (اِ.) 1 - بامداد. 2 - آغاز روز. ؛~علی الطلوع صبح زود هنگام ، طلوع خورشید.
-
صبح
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، قید) [عربی] sobh بامداد؛ بامدادان؛ اول روز؛ صبحگاه؛ صبحگاهان؛ صبحدم.〈 صبح پسین: [قدیمی] = 〈 صبح صادق〈 صبح سعادت: [قدیمی، مجاز] آغاز خوشبختی.〈 صبح کاذب (دروغین، اول، نخستین): اولین روشنایی روز پیش از صبح صادق؛ دم گرگ: ◻︎ صبح ...
-
صُّبْحُ
فرهنگ واژگان قرآن
صبح - بامداد