کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
سپر پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
سپر
/separ/
معنی
۱. آنچه از فلز به شکل میله، نوار یا تخته درست میکنند و برای مقاومت یا محافظت در جلو چیز دیگر قرار میدهند: سپر ماشین.
۲. آلتی صفحهای از جنس چرم یا فلز که در جنگها برای جلوگیری از ضربه خوردن به سروسینه استفاده میشود.
〈 سپر آتشین: [قدیمی، مجاز] آفتاب؛ زرینسپر.
〈 سپر انداختن: [قدیمی، مجاز] سپر افکندن، شکست خوردن و دست از مبارزه برداشتن و تسلیم شدن: ◻︎ چند چو پروانه پر انداختن / پیش چراغی سپر انداختن (نظامی۱: ۴۱)، ◻︎ نه هر جای مرکب توان تاختن / که جاها سپر باید انداختن (سعدی: ۳۵).
〈 سپر بر آب افکندن: [قدیمی، مجاز]
۱. زبون شدن؛ عاجز شدن.
۲. از پیش خصم گریختن.
۳. تسلیم شدن: ◻︎ گر به طوفان میسپارد ور به ساحل میبرد / دل به دریا و سپر بر روی آب افکندهایم (سعدی۲: ۵۲۰).
فرهنگ فارسی عمید
مترادف و متضاد
۱. اسپر، درق، درقه، مجن
۲. محافظ
۳. ضربهگیر
۴. حائل، مانع، حفاظ
فعل
بن گذشته: سپرد
بن حال: سپر
دیکشنری
buckler, escutcheon, shield
-
جستوجوی دقیق
-
سپر
واژگان مترادف و متضاد
۱. اسپر، درق، درقه، مجن ۲. محافظ ۳. ضربهگیر ۴. حائل، مانع، حفاظ
-
سپر
لغتنامه دهخدا
سپر. [ س ِ پ َ ] (اِ) پهلوی «سپر» ، سانسکریت فلکه فرا (سپر)، ارمنی عاریتی و دخیل «اسپر» . اسپر. آلتی فلزی و مدور که بهنگام حمله ٔ دشمن آن را محافظ اعضاء بدن قرار می دادند. (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). معروف است و به عربی جُنّه گویند. (برهان ). ترجمه...
-
سپر
لغتنامه دهخدا
سپر. [ س ِ پ ِ ] (اِ) در شیرکوه گیاهی است از نوع سرخس . (یادداشت مؤلف ).
-
pick2
سپر
واژههای مصوّب فرهنگستان
[ورزش] در بسکتبال، نوعی سد که در آن مهاجم بین حریف و همتیمی دارای توپ خود قرار میگیرد
-
سپر
فرهنگ فارسی معین
(س پَ) [ په . ] (اِ.) ابزاری جنگی از جنس فلز یا چرم که برای سالم ماندن از ضربات شمشیر و نیزه از آن استفاده می کردند. ؛ ~ بلای کسی شدن کنایه از: خطر یا دشواری مربوط به او را پذیرفتن .
-
سپر
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [پهلوی: spar] ‹اسپر› separ ۱. آنچه از فلز به شکل میله، نوار یا تخته درست میکنند و برای مقاومت یا محافظت در جلو چیز دیگر قرار میدهند: سپر ماشین.۲. آلتی صفحهای از جنس چرم یا فلز که در جنگها برای جلوگیری از ضربه خوردن به سروسینه استفاده میشود...
-
سپر
فرهنگ فارسی عمید
(بن مضارعِ سپردن) sepor = سپردن sepordan
-
سپر
فرهنگ فارسی عمید
(بن مضارعِ سپردن) sepo(a)r ۱. = سپردن sepo(a)rdan۲. سپرنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): رهسپر، پیسپر.
-
سپر
دیکشنری فارسی به عربی
حاجز , سياج
-
واژههای مشابه
-
کوه سپر
لغتنامه دهخدا
کوه سپر. [ س ِ پ َ ] (نف مرکب ) کوه سپرنده . آنکه کوه را طی کند. (فرهنگ فارسی معین ).
-
buffer strip
نوار سپر
واژههای مصوّب فرهنگستان
[کشاورزی-زراعت و اصلاح نباتات] نواری از گیاهان کمارتفاع مانند شبدر که برای جلوگیری از فرسایش خاک در میان ردیفهای کشت اصلی میکارند
-
سپر انداختن
واژگان مترادف و متضاد
۱. سپرافکندن ۲. فرار کردن، رو به فرار نهادن، گریختن ۳. تسلیم شدن
-
سپر کردن
واژگان مترادف و متضاد
محافظ ساختن، پناه قرار دادن، سپر ساختن ≠ سپرافکندن
-
سپر آتشین
لغتنامه دهخدا
سپر آتشین . [ س ِ پ َ رِ ت َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آفتاب عالمتاب . (برهان ) (آنندراج ).