کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
خایه داشتن پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
خایه قوچی
لغتنامه دهخدا
خایه قوچی . [ ی َ / ی ِ ] (اِ مرکب ) نوعی آوند از شیشه که بن مخروطگونه دارد و بر زمین نایستد و آنرا بپهلو خوابانند، قسمی شیشه ٔ عرق مسکر را گویند. قسمی شیشه ٔ کوچک : یک خایه قوچی عرق .
-
خایه کردن
لغتنامه دهخدا
خایه کردن . [ ی َ / ی ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) تخم گذاردن . تخم نهادن . بیضه نهادن . بیض . (از تاج المصادر بیهقی ).
-
خایه کندن
لغتنامه دهخدا
خایه کندن . [ ی َ / ی ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) اخته کردن . بیضتین کسی را درآوردن . تخم کسی را در آوردن . جِباب .
-
خایه گذاشتن
لغتنامه دهخدا
خایه گذاشتن . [ ی َ / ی ِ گ ُ ت َ ] (مص مرکب ) تخم گذاردن . بیضه گذاردن . هر جانوری که جوجه اش از تخم درآید، وقتی که تخم را از بدن خود خارج کردمی گویند «خایه گذاشت » و مصدر آن خایه گذاشتن است .
-
خایه لگام
لغتنامه دهخدا
خایه لگام . [ ی َ / ی ِ ل ِ ] (ص مرکب ) سرکشی کننده . (آنندراج ). غیر مطیع.
-
خایه بردار
لغتنامه دهخدا
خایه بردار. [ ی َ / ی ِ ب َ ] (نف مرکب ) چاپلوس . خوش آمدگوی . (ناظم الاطباء) (آنندراج ).
-
خایه دار
لغتنامه دهخدا
خایه دار. [ ی َ / ی ِ ] (نف مرکب ) نعت است مر کسی را که مردانگی دارد. صفت آنکه در کارها قدرت و ثبات دارد.
-
خایه دیس
لغتنامه دهخدا
خایه دیس . [ ی َ / ی ِ ] (اِ مرکب ) سماروغ را گویند و آن رستنی باشد سفید و شبیه به تخم مرغ و آن بیشتر در جاهای نمناک روید و مردم درویش و فقیر آنرا پزند و خورند. (از نسخه ای از لغت اسدی ) (برهان قاطع) (فرهنگ جهانگیری ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (انجمن...
-
خایه ریز
لغتنامه دهخدا
خایه ریز. [ ی َ / ی ِ ] (اِ مرکب ) خاگینه را گویند و به عربی عَجَّه خوانند . (برهان قاطع) (انجمن آرای ناصری )(ناظم الاطباء) (شرفنامه ٔ منیری ) (غیاث اللغات ) (فرهنگ شعوری ج 1 ص 365) (از فرهنگ جهانگیری ) : جوز گوز و لوز بادام است و عجه خایه ریز.(از نص...
-
خایه کشیده
لغتنامه دهخدا
خایه کشیده . [ ی َ / ی ِ ک َ / ک ِ دَ /دِ ] (ن مف مرکب ) خصی کرده . اخته کرده . (آنندراج ). اخته . (ناظم الاطباء) (فرهنگ شعوری ج 1 ص 379). مجبوب .
-
خایه کن
لغتنامه دهخدا
خایه کن . [ ی َ / ی ِ ک ُ ] (نف مرکب ) ماکیان که تخم نهد. (آنندراج ). ماکیانی که تخم کند. (ناظم الاطباء). بَیوض .
-
خایه کنده
لغتنامه دهخدا
خایه کنده . [ ی َ / ی ِ ک َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) آنکه تخم های او را در آورده باشند. اخته . (آنندراج ). || خواجه سرا. (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
-
خایه گر
لغتنامه دهخدا
خایه گر. [ ی َ / ی ِگ َ ] (ص مرکب ) بسیار خایه کننده . بَیوض . (زمخشری ).
-
خایه گز
لغتنامه دهخدا
خایه گز. [ ی َ /ی ِ گ َ ] (اِ مرکب ) رتیلا. (ملخص اللغات حسن خطیب ).
-
خایه گزک
لغتنامه دهخدا
خایه گزک . [ی َ / ی ِ گ َ زَ ] (اِ مرکب ) کژدم اهوازی که آنرا بتازی رتیلا گویند. (آنندراج ). قسمی از عنکبوت . (ناظم الاطباء). || جانوری که می چسبد بر خایه ٔ حیوانات و خون آنرا می مکد. (ناظم الاطباء). کرمکی است با خایه ٔ سگ و دیگر چارپایان بچسبد و خون...