کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
تیره چشم پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
تیره خاک
لغتنامه دهخدا
تیره خاک . [ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) تیره خاکدان . (ناظم الاطباء). رجوع به تیره خاکدان شود. || خاک سیاه . زمین تیره : به شاهی مرا داد یزدان پاک ز رخشنده خورشید تا تیره خاک . فردوسی .که آن نامور تا نگردد هلاک نغلتد چو مار اندرین تیره خاک . فردوسی .وگر دو...
-
تیره خاکدان
لغتنامه دهخدا
تیره خاکدان . [ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) کنایه از دنیای فانی است . (آنندراج ). تیره خاک . دنی . (ناظم الاطباء) : فلسی شمر ممالک این سبز بارگاه صفری شمر فذلک این تیره خاکدان . خاقانی .رجوع به تیره و دیگر ترکیبهای آن شود.
-
تیره خال
لغتنامه دهخدا
تیره خال . [ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) خال سیاه : به کنج لبش بر یکی تیره خال که بردی دل زاهدان را ز حال . (یوسف و زلیخای منسوب به فردوسی ).رجوع به تیره شود.
-
تیره خرد
لغتنامه دهخدا
تیره خرد. [ رَ / رِ خ ِ رَ ] (ص مرکب ) نادان و کودن . (ناظم الاطباء). بداندیشه . تاریک عقل : قیاس خشم بود دشمنان تیره خردقیاس صرصر و پشته ست و آتش و حراق .میر معزی (از آنندراج ).رجوع به تیره و دیگر ترکیبهای آن شود.
-
تیره خوار
لغتنامه دهخدا
تیره خوار. [ رَ/ رِ خوا / خا ] (نف مرکب ) سیاه خوار. که سیاهی خورد. (صفت قلم ). که غذایش سیاه و تیره است : تیره ست زهره پیش ضمیر منیر من خوار است تیر زی قلم تیره خوار من . ناصرخسرو.رجوع به تیره و دیگر ترکیبهای آن شود.
-
تیره دست
لغتنامه دهخدا
تیره دست . [رَ / رِ دَ ] (ص مرکب و اِ مرکب ) کنایه از دنیا و عالم است . (برهان ). دنیا. (فرهنگ رشیدی ) (ناظم الاطباء). کنایه از دنیا و عالم جسمانی بود. (انجمن آرا).
-
تیره دود
لغتنامه دهخدا
تیره دود. [ رَ / رِ] (اِ مرکب ) دود سیاه و تیره و ظلمانی : برانگیخت از بام دژ تیره دوددلیری به سالار لشکر نمود. فردوسی .کزان بر نخستین تو خواهی درودوز آتش نیابی مگر تیره دود. فردوسی .نیامد ز گفتار من هیچ سودندیدم ز آتش بجز تیره دود. فردوسی .رجوع به ت...
-
تیره راه
لغتنامه دهخدا
تیره راه . [ رَ / رِ ] (ص مرکب ) راه تاریک . || بدراه . بددین . منحرف : زمانی همی گفت بر ساوه شاه چه سود آمد از جادوی تیره راه . فردوسی .رجوع به تیره و دیگر ترکیبهای آن شود.
-
تیره رای
لغتنامه دهخدا
تیره رای . [ رَ / رِ ] (ص مرکب ) بدرای و ناراست و نادرست . (ناظم الاطباء). تیره مغز. تیره خرد. تاریک اندیشه : ببردش ورا هوش و دانش خدای مرا بی خرد یافت آن تیره رای . فردوسی .همان جهن و گرسیوز تیره رای که او برد پای سیاوش ز جای . فردوسی .هر کسی چیزی ه...
-
تیره رایی
لغتنامه دهخدا
تیره رایی . [ رَ / رِ ] (حامص مرکب ) بدرایی وناراستی و نادرستی . بداندیشی و بدفکری : در این کشور که هست از تیره رایی سیه کافور و، اعمی روشنائی . نظامی .ز نادانی و تیره رائی که اوست خلاف افکند در میان دو دوست . سعدی (بوستان ).رجوع به تیره و دیگر ترکیب...
-
تیره رخ
لغتنامه دهخدا
تیره رخ . [ رَ / رِ رُ ] (ص مرکب ) تیره روی . تیره چهر : روشنی و خرمی مملکت از کلک اوست گرچه سر کلک او تیره رخست و نژند. سوزنی .رجوع به تیره و دیگر ترکیبهای آن شود.
-
تیره رنگ
لغتنامه دهخدا
تیره رنگ . [ رَ / رِ رَ ] (ص مرکب ) سیاهرنگ و کدررنگ . (ناظم الاطباء). اکهب . اکدر. (تاج المصادر بیهقی ). تیره گون : که این مرده ری ببر و خفتان جنگ بینداز و این مغفر تیره رنگ . فردوسی .فرستاد از آن آهن تیره رنگ یکی آینه کرده روشن ز زنگ . فردوسی .زمین...
-
تیره رو
لغتنامه دهخدا
تیره رو. [ رَ / رِ ] (ص مرکب ) تیره رخ . تیره چهر. سیه روی . تیره روی : زحل نحس و تیره روی نگرکز بر مشتریش مستقر است . خاقانی .ز خورشید تا سایه موئی بودکه این روشن ، آن تیره روئی بود. نظامی .رجوع به تیره و دیگر ترکیبهای آن شود.
-
تیره روان
لغتنامه دهخدا
تیره روان . [ رَ / رِ رَ ] (ص مرکب ) خشمناک . دلتنگ . غمگین . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) : ز گفتارشان خواهر پهلوان همی بود پیچان و تیره روان . فردوسی .چو برخواند آن نامه را پهلوان بپژمرد و شد کند و تیره روان . فردوسی .گریزان بشد بهمن اردوان تنش خسته ا...
-
تیره روز
لغتنامه دهخدا
تیره روز. [ رَ / رِ ] (ص مرکب ) تیره بخت و تیره کوکب و تیره سرانجام ، کنایه از مدبر و بدبخت . (آنندراج ). تیره روزگار. بدبخت . (ناظم الاطباء) : یکی جفت تخته ، یکی جفت تخت یکی تیره روز و یکی نیک بخت . اسدی (گرشاسب نامه ).ز آفت روزگار بر خطرم هر چه روز...