کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
توشَه اَروس پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
توشه بستن
لغتنامه دهخدا
توشه بستن . [ ش َ / ش ِ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) بار سفر بستن . مهیای سفر شدن : زین سخن هر سه تن بجای شدندتوشه بستند و رهگرای شدند. امیرخسرو (از آنندراج ).جگربر نوک مژگان خوشه بنددفلک بر دوش انجم توشه بندد. زلالی (از آنندراج ).بر کمر از ترک جهان توشه بست...
-
توشه جستن
لغتنامه دهخدا
توشه جستن . [ ش َ / ش ِ ج ُ ت َ ] (مص مرکب ) توشه خواستن . طلب توشه و زاد کردن : از او توشه جست آن زمان شهریاربدو گفت سالار، کای نامدار.فردوسی .
-
توشه دادن
لغتنامه دهخدا
توشه دادن . [ ش َ / ش ِ دَ ] (مص مرکب ) تزوید. (دهار) (تاج المصادر بیهقی ). مزادة. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). زاد و قوت دادن . آذوقه دادن : ماه به ماه می کند شاه فلک کدیوری عالم فاقه برده را توشه دهد توانگری . خاقانی .ز فیض دولت بیدار دیده میخواهم که...
-
توشه کردن
لغتنامه دهخدا
توشه کردن . [ ش َ / ش ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) آذوقه ٔ راه کردن . ذخیره کردن . بضاعت ساختن : توشه از طاعت یزدانت همی باید کردکه در این صعب سفر طاعت او توشه ٔ ماست . ناصرخسرو.تا نبرد خوابت از او گوشه کن اندکی از بهر عدم توشه کن .نظامی .
-
توشه گرفتن
لغتنامه دهخدا
توشه گرفتن . [ ش َ / ش ِ گ ِ رِ ت َ ] (مص مرکب ) زاد راه گرفتن . غذا و خوراکی گرفتن : بی جگر خوردن نگردد قطع صائب راه عشق توشه ٔ این راه از لخت جگر باید گرفت .صائب (از آنندراج ).در سراغ کوی او از کعبه خواهم همتی از برای راه باید توشه در منزل گرفت .سل...
-
توشه پرورد
لغتنامه دهخدا
توشه پرورد. [ ش َ / ش ِ پ َرْ وَ ] (ن مف مرکب ) توشه کش ... و در این مبالغه است . (آنندراج ) : سکندر که شاه جهان گرد بودبکارسفر توشه پرورد بود.نظامی (از آنندراج ).
-
توشه خانه
لغتنامه دهخدا
توشه خانه . [ ش َ / ش ِ ن َ/ ن ِ ] (اِ مرکب ) جامه دان . || انبار ذخیره و آذوقه . (ناظم الاطباء). ظاهراً این لفظ غلط است ، صحیح توشک خانه است ، چه توشک به معنی رخت است چنانکه در برهان و جهانگیری . (از غیاث اللغات ) (آنندراج ).
-
توشه دان
لغتنامه دهخدا
توشه دان . [ ش َ / ش ِ ] (اِ مرکب ) ابتر. بالة. قلع. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). مطهره . (زمخشری ). مزود. (دهار). خورجین و تنچه و کیسه ای که در آن آذوقه گذارند. جائی که در آن زاد نهند. انبانی که در آن غدای سفر نهند. || جامه دان . (ناظم الاطباء).
-
توشه کش
لغتنامه دهخدا
توشه کش . [ ش َ / ش ِ ک َ/ ک ِ ] (نف مرکب ) کسی که در سفر قریب و شکارگاه ، همراه بگیرند و توشه را بر دوش او بار کنند. و کوله کش ... که در سفرها اسباب بردارد... . (آنندراج ). آنکه توشه و آذوقه حمل میکند. (ناظم الاطباء). توشه پرورد مثله و در این مبالغه...
-
توشه میان
لغتنامه دهخدا
توشه میان . [ ش َ / ش ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان املش است که در بخش رودسر شهرستان لاهیجان واقع است و 190 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2).
-
حرام توشه
لغتنامه دهخدا
حرام توشه . [ ح َ ش َ / ش ِ ] (ص مرکب ) حرام خوار. نمکحرام . (غیاث ). || دشنامی است ، یعنی کسی که از قوت حرام و غیرمشروع پرورش یافته باشد.
-
راه توشه
لغتنامه دهخدا
راه توشه . [ ش َ / ش ِ ] (اِ مرکب ) آنچه از خوردنی که مسافر همراه خویش برگیرد. توشه ٔ راه . زاد راه : هریکی در جوال گوشه ٔ خویش کرده ترتیب راه توشه ٔ خویش . نظامی .وآن لحظه که در غم تو می مردغمهای تو راه توشه می برد. نظامی .چون شدم سربزرگ درگاهش یافت...
-
ره توشه
لغتنامه دهخدا
ره توشه . [ رَه ْ ش َ / ش ِ ] (اِ مرکب ) توشه و آزوقه ٔ راه مسافر. (ناظم الاطباء). زاد مسافر : ره آورد عدم ره توشه ٔ خاک سرشت صافی آمد گوهر پاک . نظامی .سرشک و آه را ره توشه بسته ز مروارید بر گل خوشه بسته . نظامی .برداشت بدو که خوردم این است ره توشه ...
-
تنه توشه
لغتنامه دهخدا
تنه توشه . [ت َ ن َ / ن ِ ش َ / ش ِ ] (اِ مرکب ، از اتباع ) بالا و پهنا و فربهی یا لاغری . اندازه : به تنه توشه ٔ من است ؛ یعنی در بالا و پهنا و فربهی و لاغری مانند من است . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به «تنه و توشه » شود.
-
تنگ توشه
لغتنامه دهخدا
تنگ توشه . [ ت َ ش َ / ش ِ ] (ص مرکب ) تنگ روزی . تنک روزی . که سرمایه اندک دارد. که تنگدست است : یکی تنگ توشه بدی شوربخت شهی دادمت افسر و تاج و تخت . اسدی (گرشاسبنامه ).رجوع به تنگ و تنک و ترکیبهای آن دو شود.