کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
بچه سر راهی پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
لوری بچه
لغتنامه دهخدا
لوری بچه . [ ب چ ْ چ َ / چ ِ / ب َ چ َ / چ ِ ] (اِ مرکب ) لوری زاده . فرزند لولی : آمد خبر تو که به کاشان و خسیکت لوری بچه ای دوست گرفتی و شدی زار.سوزنی .
-
بچه ٔ دوگانه
لغتنامه دهخدا
بچه ٔ دوگانه . [ ب َ چ َ / چ ِ / ب َچ ْ چ َ / چ ِ ی ِ دُ ن َ / ن ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) توأم . (دهار). دو بچه که همزاد باشند. توأمان . همزاد. دوغلو.
-
بچه ٔ شوهر
لغتنامه دهخدا
بچه ٔ شوهر. [ ب َ چ َ / چ ِ / ب َچ ْ چ َ / چ ِ ی ِ ش َ شُو هََ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) فرزند شوهر از زنی دیگر.(یادداشت مؤلف ). بچه خوانده . پسر یا دختر خوانده .
-
بچه ٔ شیرخواره
لغتنامه دهخدا
بچه ٔ شیرخواره . [ ب َ چ َ / چ ِ ب َچ ْ چ َ / چ ِ ی ِ خوا / خا رَ / رِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) راضع. (دهار). آن طفل که شیر خورد. رضیع. بچه ٔ شیری . کودک شیرخوار.
-
بچه ٔ کوی
لغتنامه دهخدا
بچه ٔ کوی . [ ب َ چ َ / چ ِ /ب َچ ْ چ َ / چ ِ ی ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) بچه ٔ کو.کودکی که از رهگذر برداشته باشند. کوی یافت . لقیط.
-
بچه ٔکو
لغتنامه دهخدا
بچه ٔکو. [ ب َ چ َ / چ ِ / ب َچ ْ چ َ / چ ِ ی ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) بچه که از کوچه بردارند و پرورش دهند. (از برهان قاطع) (از آنندراج ). کودکی که از راهگذر برداشته باشند. (ناظم الاطباء). لقیط. کوی یافت . || حرامزاده . (شرفنامه ٔ منیری ). فغاک ....
-
بچه آوردن
لغتنامه دهخدا
بچه آوردن . [ ب َ چ َ / چ ِ / ب َچ ْ چ َ / چ ِ وَ دَ ] (مص مرکب ) بچه برآوردن . بچه زادن . (آنندراج ). بچه کردن . بچه زاییدن : سگ آورد بچه گر هفت هشت ، کس نخورددو سه به حیله بود در دهی و در کوئی .امیرخسرو.
-
بچه افتادن
لغتنامه دهخدا
بچه افتادن . [ ب َ چ َ / چ ِ / ب َچ ْ چ َ / چ ِ اُ دَ ] (مص مرکب ) ساقط شدن بچه . ناقص کردن بچه . بچه قبل از موعد بدنیا آمدن . سقط. (یادداشت مؤلف ). سقط جنین . || به مزاح و تعریض ، سخت مشتاق خوردن چیزی بودن . (یادداشت مؤلف ).
-
بچه افکندن
لغتنامه دهخدا
بچه افکندن . [ ب َ چ َ / چ ِ / ب َچ ْ چ َ / چ ِ اَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) سقط جنین . بچه ساقط کردن . بچه ٔ نارس بدنیا آوردن . انداختن زن حامله طفل نارسیده را. فکانه کردن جنین را: اجهاض ، اعجال ؛ بچه افکندن شتر. (منتهی الارب ).
-
بچه انداختن
لغتنامه دهخدا
بچه انداختن . [ ب َ چ َ / چ ِ / ب َچ ْ چ َ / چ ِ اَ ت َ ] (مص مرکب )بچه افکندن . سقط جنین . بچه ٔ نارس به دنیا آوردن . کورتاژ. فکانه کردن جنین را. (یادداشت مؤلف ). مرط. (منتهی الارب ): ازلاق ؛ بچه انداختن شتر. (منتهی الارب ).
-
بچه دختر
لغتنامه دهخدا
بچه دختر. [ ب َ چ َ / چ ِ ب َچ ْ چ َ / چ ِ دُ ت َ ] (اِ مرکب ) دختربچه . دختر کوچک و خردسال . (ناظم الاطباء). || دختر بچه . مقابل پسر بچه . کودک مادینه .
-
بچه سقا
لغتنامه دهخدا
بچه سقا. [ ب َچ ْ چ َ / چ ِ س َق ْ قا ] (اِخ ) لقب پادشاه غاصب افغانستان که امان اﷲخان پادشاه قانونی آن مملکت را مغلوب و منهزم نمود و او مجبور شد که با زن و اتباع خود به اروپا مهاجرت نماید. بچه سقا پس از غلبه ، بر تخت سلطنت جلوس نمود و خود را به امیر...
-
بچه شیرده
لغتنامه دهخدا
بچه شیرده . [ ب َ چ َ / چ ِ ب َچ ْ چ َ / چ ِ دِه ْ ] (نف مرکب ) آن زن که بچه شیر دهد. مرضع. مرضعة. زن بچه شیرده . راضعة.
-
بچه کردن
لغتنامه دهخدا
بچه کردن . [ ب َ چ َ / چ ِ ب َچ ْ چ َ / چ ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) بچه آوردن . زادن . زاییدن . بار نهادن . زهیدن . پس انداختن . || جوجه برآوردن ، چنانکه در پرندگان : آن را در باغ بگذاشتند و خایه و بچه کردند. (تاریخ بیهقی ). هرگاه غوک بچه کردی مار بخوردی...
-
بچه کشی
لغتنامه دهخدا
بچه کشی . [ ب َ چ َ / چ ِ ب َچ ْ چ َ / چ ِ ک َ / ک ِ ] (حامص مرکب ) عمل و حالت بچه کش . بارداری . آبستنی . (ناظم الاطباء). || تربیت و نگاهداری جنس ماده برای فرزند زادن و بچه گرفتن از آن .