کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
انده بردن پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
انده بردن
لغتنامه دهخدا
انده بردن . [ اَ دُه ْ ب ُ دَ ] (مص مرکب ) اندوه بردن . غم خوردن : نیز چه خواهی دگر خوش بخور و خوش بزی انده فردا مبر گیتی خوابست و باد. منوچهری .نبریم انده گیتی که بسی فایده نیست اگر ایدون که بریم انده او ور نبریم . منوچهری .رفتم بر دربانش و گفتم سخن...
-
واژههای مشابه
-
انده گسار
فرهنگ فارسی عمید
(صفت فاعلی) [قدیمی] 'andohgosār = اندوهگسار
-
حصن اندة
لغتنامه دهخدا
حصن اندة. [ ح ِ ن ِ اَ ] (اِخ ) حصنی به اسپانیا. (حلل سندسیه ج 1 ص 219).
-
انده بر
لغتنامه دهخدا
انده بر. [اَ دُه ْ ب َ ] (نف مرکب ) برنده ٔ انده (اندوه ). آنکه غم و اندوه را از بین می برد. تسلی دهنده : دبیری بیاورد انده بری همان ساخته پهلوی دفتری . فردوسی .مهر فرزند بر خواجه فکنده ست جهان زآنکه چون مادر انده خور انده بر اوست . فرخی .خاقانی غریب...
-
انده خرما
لغتنامه دهخدا
انده خرما. [ اَ ه ْ دِ خ ُ ](اِ مرکب ) خرمندی . اندوخرما. (از جنگل شناسی کریم ساعی ج 1 ص 192). و رجوع به اندوه خرما و خرمندی شود.
-
انده خوردن
لغتنامه دهخدا
انده خوردن . [ اَ دُه ْ خوَرْ / خُرْدَ ] (مص مرکب ) اندوه خوردن . غم خوردن : کسی نیست در بخشش دادگرهمی شادی آرای و انده مخور. فردوسی .کنون شادمان باش و انده مخورکه جز نیکویی خود نباشد دگر. فردوسی .جهان چون بر او بر نماند ای پسرنماند بتو نیز انده مخور...
-
انده داشتن
لغتنامه دهخدا
انده داشتن . [ اَ دُه ْ ت َ ] (مص مرکب ) اندوه داشتن . غم داشتن . غمناک بودن . غمگین بودن : ندارم همی انده خویشتن ازویست این درد و اندوه من . فردوسی .سیاوش بدو گفت انده مدارکزین سان بود گردش روزگار. فردوسی .ز پیروزه گون گنبد انده مدارکه پیروز باشد سر...
-
انده زده
لغتنامه دهخدا
انده زده . [ اَ دُه ْ زَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) غم زده . غمدیده : بجز آن زلیخای انده زده بدان غم زده جان ماتمکده . شمسی (یوسف و زلیخا).بر آن پیر یعقوب انده زده دلم آتش است و تن آتشکده .شمسی (یوسف و زلیخا).
-
انده شکن
لغتنامه دهخدا
انده شکن . [ اَ دُه ْ ش ِ ک َ ] (نف مرکب ) زایل کننده ٔ اندوه . ازبین برنده ٔ غم و غصه : هم او میگسار است و هم چنگ زن هم اوچامه گویست و انده شکن . فردوسی .یکی پای کوب و دگر چنگ زن سدیگر خوش آواز و انده شکن .فردوسی .
-
انده کش
لغتنامه دهخدا
انده کش . [ اَ دُه ْ ک َ / ک ِ] (نف مرکب ) غمخوار. تحمل کننده ٔ اندوه : خاقانیا سگ جان شدی کانده کش جانان شدی در عشق سر دیوان شدی نامت بدیوان تازه کن . خاقانی .خاقانی اگر چه عقل دستخوش تست هم محرم عشق باش کانده کش تست .خاقانی .
-
انده گساری
لغتنامه دهخدا
انده گساری . [ اَ دُه ْ گ ُ ] (حامص مرکب ) اندوه گساری . اندوه شکستن . اندوه زدودن . اندوه بری . و رجوع به اندوه گساری شود.
-
انده گن
لغتنامه دهخدا
انده گن . [ اَ دُه ْ گ ِ ] (ص مرکب ) اندوهگین . (یادداشت مؤلف ). غمگین . غمناک . رجوع به اندوهگین شود.
-
انده گوار
لغتنامه دهخدا
انده گوار. [ اَ دُه ْ گ ُ ] (نف مرکب ) اندوه بر. که اندوه گوارا کند : از سر دلسوزگی فاخته آمد بمن داد مرا از سخن شربت انده گوار.عمادی شهریاری .
-
انده خوار
لغتنامه دهخدا
انده خوار. [ اَه ْ دُ خوا / خا ] (نف مرکب ) اندوه خوار. غم خوار. غم خور. غمگین : خجسته بادت نوروز و نیک بادت روزتو شادخوار و بداندیش خوار و انده خوار. فرخی .روا بود که یکی مرد آفرید ایزدو هم زتنش یکی جفت کرده انده خوار.(از جامع الحکمتین ص 233).