کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
اتلال پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
اتلال
/'atlāl/
معنی
= تل
فرهنگ فارسی عمید
دیکشنری
نتیجهای یافت نگردید.
-
جستوجوی دقیق
-
اتلال
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [عربی، جمعِ تَلّ] [قدیمی] 'atlāl = تل
-
اتلال
فرهنگ فارسی معین
( اَ) [ ع . ] (اِ.) جِ تل ؛ توده های خاک و ریگ ، پشته ها.
-
اتلال
لغتنامه دهخدا
اتلال . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ تَل ّ، بمعنی توده های خاک و توده های ریگ و پشته . (منتهی الارب ) : ای روز چه روزی تو بدین زینت و این زیب کز زینت و زیب تو دگر شد همه اتلال . فرخی .|| ج ِ تَل ، بمعنی بالش . (منتهی الارب ).
-
اتلال
لغتنامه دهخدا
اتلال . [ اَ ت َ ] (ع مص ) اَتل . گام نزدیک نهادن هنگام خشم . || سیر شدن از طعام . اَتلات .
-
اتلال
لغتنامه دهخدا
اتلال . [ اِ ] (ع مص ) راست ایستادن . || چکانیدن . (منتهی الارب ). || بستن و کشیدن چهارپا.
-
واژههای همآوا
-
اطلال
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [عربی، جمعِ طَلَل] [قدیمی] 'atlāl = طَلل
-
اطلال
فرهنگ فارسی معین
( اَ ) [ ع . ] (اِ.) جِ طلل ؛ آنچه از عمارت و بنا، برپا مانده باشد.
-
اطلال
لغتنامه دهخدا
اطلال . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ طَلَل . (متن اللغة) (اقرب الموارد). رجوع به طلل شود. ج ِ طلل ، بمعنی اثر سرای و جای خراب شده . (از منتهی الارب ). نشانه های سرای کهنه و ویران . (از لطائف و کنز و منتخب ) (غیاث اللغات ). نشانه های سرا و جاهای خراب شده . (آنند...
-
اطلال
لغتنامه دهخدا
اطلال .[ اَ ] (اِخ ) نام اسبی و یا ماده شتری . (ناظم الاطباء). ناقه یا اسبی است مر دکین شداخی را. زعموا انها تکلمت لما قال فارسها یوم القادسیة و قد انتهی الی نهر: ثبی اطلال ، فقالت الفرس :وثب و سورةالبقرة. (منتهی الارب ) . و صاحب تاج العروس آرد: و اط...
-
اطلال
لغتنامه دهخدا
اطلال .[ اِ ] (ع مص ) مشرف شدن بر چیزی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ). اطلال بر چیزی ؛ مشرف شدن بر آن . جریر آرد : انا البازی المطل ّ علی نمیراتیح من السماء لها انصبابا.و در حدیث صفیة بنت عبدالمطلب آمده است :...
-
جستوجو در متن
-
اتلات
لغتنامه دهخدا
اتلات . [ اَ ] (ع مص ) گام نزدیک نهادن هنگام خشم . || سیر شدن از طعام . اَتل . اَتلال .
-
تل
لغتنامه دهخدا
تل . [ ت َل ل ] (ع اِ) توده ٔ خاک و توده ٔ ریگ و پشته . ج ، تِلال . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). قطعه زمینی که از اطراف خود کمی بلندتر باشد جمع آن تلال و تُلول و واحد آن تَلﱡة. (از اقرب الموارد). بهمین معنی در فارسی به تخفیف لام تَل آمده . رجوع به ...
-
تابور
لغتنامه دهخدا
تابور. (اِخ ) تل بلند، کوهی است که در زمین جلیل واقع و فعلاً آنرا کوه طور می نامند. (قاموس مقدس ).نام دیگرش جبل الطور و کوه منفردی است در فلسطین ، در شش هزارگزی (؟) جنوب شرقی ناصره واقع و 8800 قدم بلندی دارد. دامنه اش مستور از درختان و اتلال و آثاری ...