کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
پرستنده پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
پرستنده
لغتنامه دهخدا
پرستنده .[ پ َ رَ ت َ دَ / دِ ] (نف ) پرستار. بنده . عبد. برده . چاکر. خادم . غلام . نوکر. خدمتکار. قَین . وصیف : عبدالرحمن [ بن مسلم ] گفت برادرم قتیبة از این نیندیشد اگر من پرستنده ای از آن خویش بفرستم ایشان بجهان اندر بپراکنند. (تاریخ طبری ترجمه ٔ...
-
واژههای مشابه
-
یزدان پرستنده
لغتنامه دهخدا
یزدان پرستنده .[ ی َ پ َ رَ ت َ دَ / دِ ] (نف مرکب ) یزدان پرست . خداپرست . پرستش کننده ٔ خدا. (یادداشت مؤلف ) : منم گفت یزدان پرستنده شاه مرا ایزد پاک داد این کلاه . فردوسی .و رجوع به یزدان پرست شود.
-
بالین پرستنده
لغتنامه دهخدا
بالین پرستنده . [ پ َ رَ ت َ دَ / دِ ] (نف مرکب ) خدمتکار. (آنندراج ). بالین پرست . (فرهنگ نظام ) : چو بالین پرستنده شد نرم گوی ازو بیشتر مهربانی مجوی . نظامی .و رجوع به بالین پرست شود.
-
بت پرستنده
لغتنامه دهخدا
بت پرستنده .[ ب ُ پ َ رَ ت َ دَ / دِ ] (نف مرکب ) پرستنده ٔ بت . بت پرست . که بت پرستد. شمن . صنم پرست . وثنی : وگرنه یکی بت پرستنده مردنه با گنج و لشکر نه با دار وبرد. فردوسی .شد آن بت پرستنده فرمان پذیرفرستاد بت را به دانای پیر. نظامی .- بت ِ پرستن...
-
پرستنده مرد
لغتنامه دهخدا
پرستنده مرد. [ پ َ رَ ت َ دَ / دِ م َ ] (اِ مرکب ) عابد. زاهد. متعبد : پرستنده مرد اندرآمد ز کوه شدند اندر آن آگهی همگروه . فردوسی .ز لهراسپ شاه آن پرستنده مردکه ترکان بکشتندش اندر نبرد.فردوسی .
-
جستوجو در متن
-
درپرست
لغتنامه دهخدا
درپرست . [ دُ پ َ رَ ] (نف مرکب ) در پرستنده . پرستنده ٔ در. پرستنده ٔ گوهر. جواهرخواه . مال دوست . (فرهنگ لغات و تعبیرات مثنوی ) : در سر حیوان خدا ننهاده ست کو بود در بند لعل و درپرست . مولوی .رجوع به دُر شود.
-
درگه پرست
لغتنامه دهخدا
درگه پرست . [ دَ گ َه ْ پ َ رَ ] (نف مرکب ) درگه پرستنده . پرستنده ٔ درگه . خادم و بنده و ملازم درگاه : همی گردد در این شاهانه بستان بکام خویش با درگه پرستان .(ویس و رامین ).
-
متماوت
لغتنامه دهخدا
متماوت . [ م ُ ت َ وِ ] (ع ص ) پرستنده ٔ خدای به ریا. (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). پرستنده ٔ خدای بطور ریا. (ناظم الاطباء). || کسی که حیله میکند مرده شدن را. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به تماوت شود.
-
پرستشگر
لغتنامه دهخدا
پرستشگر. [ پ َ رَ ت ِ گ َ ] (ص مرکب ) عابد. پرستنده . || خادم . چاکر. پرستنده : ترا صدهزاران پرستشگرندکه از وی [ ابن یامین ] در آن کار چابکترند.شمسی (یوسف و زلیخا).
-
شوی پرست
لغتنامه دهخدا
شوی پرست . [ پ َ رَ ] (نف مرکب ) شوی دوست . شوهرپرست . شوهردوست . پرستنده ٔ شوهر.
-
هوش بر
لغتنامه دهخدا
هوش بر. [ ب َ ] (نف مرکب ) بَرنده ٔ هوش . (لغات شاهنامه ) : بفرمود تا داروی هوش برپرستنده آمیخت با نوش بر.فردوسی .
-
آلهه پرست
لغتنامه دهخدا
آلهه پرست . [ ل ِ هََ / هَِ پ َ رَ ] (نف مرکب ) آنکه بچندین خدای باور دارد. عابد ارباب . پرستنده ٔ ارباب انواع .
-
مهرپرست
لغتنامه دهخدا
مهرپرست . [ م ِ پ َ رَ ] (نف مرکب ) پرستنده ٔ مهر : چون دعا کرد ماه مهرپرست شاه را داد بوسه ای بر دست .نظامی .