کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
وفا شکستن پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
وفا شکستن
لغتنامه دهخدا
وفا شکستن . [ وَ ش ِ ک َ ت َ ] (مص مرکب ) نقض عهد کردن . پیمان شکستن : چو گویی به سوگند پیمان کنم که هرگز وفای تو را نشکنم .فردوسی .
-
واژههای مشابه
-
نیک وفا
لغتنامه دهخدا
نیک وفا. [ وَ ] (ص مرکب ) خوش قول . وفادار. رجوع به نیک وفائی شود.
-
وفا داشتن
لغتنامه دهخدا
وفا داشتن . [ وَ ت َ ] (مص مرکب ) حفظ وفاکردن . صادق و صمیم بودن در دوستی یا زناشوئی یا خدمت به مردم . صاحب وفا بودن . وفادار بودن : بدارم وفای تو تا زنده ام روان را به مهر تو آگنده ام .فردوسی .
-
وفا کردن
لغتنامه دهخدا
وفا کردن . [ وَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) به جا آوردن وعده و عهد و اجرای شرائط دوستی و محبت . ابراز وفا : وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم که در طریقت ما کافری است رنجیدن . حافظ.|| کفایت کردن . بسنده بودن : و نیز تواند بود که یک نفس به انشاد بیتی تمام وفا...
-
وفا کیش
لغتنامه دهخدا
وفا کیش . [ وَ ] (ص مرکب ) آنکه همواره شرائط وفا به جای آورد. باوفا.وفادار : از خودسری و خودرایی کار آلتوم وفاکیش اوفاد وفاق به نفاق و شقاق مبدل گشت . (عالم آرای عباسی چ امیرکبیر ج 1 ص 228 از فرهنگ فارسی معین ).
-
وفا گستر
لغتنامه دهخدا
وفاگستر. [ وَ گ ُ ت َ ] (نف مرکب ) وفاگسترنده . آنکه همواره شرائط وفاداری را به جا آورد. باوفا. وفادار. (ناظم الاطباء). || باصداقت . || مروج دین و معتمد صادق و امین . (ناظم الاطباء).
-
سست وفا
لغتنامه دهخدا
سست وفا. [ س ُ وَ ] (ص مرکب ) آنکه وفای او کم باشد. (آنندراج ) : آن سست وفا که یار دل سخت من است شمع دگران و آتش رخت من است . سعدی .بوی یار من از این سست وفا می آیدگلم از دست بگیرید که از کار شدم .نظیری .
-
بی وفا
لغتنامه دهخدا
بی وفا. [ وَ ] (ص مرکب ) (از: بی + وفا) که وفا ندارد. مقابل وفادار. مقابل باوفا. کسی که عهد و پیمان را بسر نبرد و دوستی را به آخر نرساند. (ناظم الاطباء). زنهارخوار. کسی که پای بند وفا نیست : با خردومند بی وفا بود این بخت خویشتن خویش را بکوش تو یک لخت...
-
حامد وفا
لغتنامه دهخدا
حامد وفا. [ م ِ وَ ] (اِخ ) هروی . رجوع به حامدبن محمدبن عبداﷲبن معاذ هروی شود.
-
جستوجو در متن
-
شکستن
لغتنامه دهخدا
شکستن . [ ش ِ ک َ ت َ ] (مص ) چیزی را چندین پاره کردن و خرد کردن و ریزریز کردن . (ناظم الاطباء). خرد کردن . قطعه قطعه کردن . پاره پاره کردن . کسر. اشکستن . بشکستن . تفتیت . وطس . هدّ. فض ّ. وقم . اسم مصدر از آن شکنش است که مرخم آن شکن مستعمل است . (ی...
-
خفر
لغتنامه دهخدا
خفر. [ خ َ] (ع مص ) مزد گرفتن بجهت امان دادن و پناه دادن بر اثر آن مزد. || شکستن پیمان و غدر کردن باکسی . خُفور. خَفور، منه : خفر به خفوراً (بفتح و ضم خاء). || وفا کردن بعهد خود، منه : خفر بعهده خفراً. || نگاهبان و بدرقه شدن و نگاهداری کردن . (منتهی ...
-
پیمان گسلیدن
لغتنامه دهخدا
پیمان گسلیدن . [ پ َ / پ ِ گ ُ س ِ دَ ] (مص مرکب ) پیمان گسستن . پیمان شکستن . نقض عهد کردن . خلف وعده کردن . از سر عهد و پیمان رفتن : به دوستی که وفا گر کنی و گرنکنی من از تو بر نکنم مهر و نگسلم پیوند. سعدی .چه باشد رشته ٔ پیمان عمرم نگسلد ساقی که خ...
-
عهد شکستن
لغتنامه دهخدا
عهد شکستن . [ ع َ ش ِ ک َ ت َ ] (مص مرکب ) شکستن پیمان و نقض عهد. (فرهنگ فارسی معین ). تناقض . انتقاض . (از منتهی الارب ). نقض . (از دهار). اخفار. نکث . ولث . پیمان شکنی : ادا کرده باشم امانت را بی شکستن عهد. (تاریخ بیهقی ). اگر آن سوگند را دروغ کنم ...