کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
هرزه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
هرزه
لغتنامه دهخدا
هرزه . [ هََ زَ / زِ ] (ص ) بیهوده . (غیاث ) (آنندراج ). خیره . (صحاح الفرس ). یاوه . یافه . (یادداشت به خط مؤلف ) : چو بیچاره گردی و پیچان شوی ز گفتار هرزه پشیمان شوی . فردوسی .خنده ٔ هرزه مایه ٔ جهل است مرد بیهوده خند نااهل است . سنائی .گرد بازار ...
-
واژههای مشابه
-
هرزه اندیش
لغتنامه دهخدا
هرزه اندیش . [ هََ زَ / زِ اَ ] (نف مرکب ) بداندیش . غلطاندیش . آنکه رای و اندیشه ٔ درست ندارد : بدین شکرانه داد آن هرزه اندیش دو پانصد بخته ٔ فربی به درویش .نزاری قهستانی .
-
هرزه بیان
لغتنامه دهخدا
هرزه بیان . [ هََ زَ /زِ ب َ ] (ص مرکب ) آن که سخنان ناپسند بر زبان راند و بدین کار خو گرفته باشد. (یادداشت به خط مؤلف ).
-
هرزه بیل
لغتنامه دهخدا
هرزه بیل . [هََ زَ ] (اِخ ) هرزبیل . هرزویل . خرزویل . نام محلی است در نزدیکی منجیل . رجوع به خرزویل و هرزه ول شود.
-
هرزه پا
لغتنامه دهخدا
هرزه پا. [ هََ زَ / زِ ] (ص مرکب ) آن که به هر جای شایسته و ناشایسته رود. آنکه خوانده و ناخوانده به سرای دیگران رود. (یادداشت به خط مؤلف .) || آن که پای در هر کفش کند وپای افزار دیگران را پوشد. (یادداشت به خط مؤلف ).
-
هرزه چانگی
لغتنامه دهخدا
هرزه چانگی . [ هََ زَ / زِ ن َ / ن ِ ] (حامص مرکب ) پرحرفی و یاوه گویی . (ناظم الاطباء). پرچانگی . ور زدن . پر گفتن . (یادداشت به خط مؤلف ).
-
هرزه چانه
لغتنامه دهخدا
هرزه چانه . [ هََ زَ / زِ ن َ / ن ِ ] (ص مرکب ) پرحرف . یاوه گو. بیهوده گو. (ناظم الاطباء).
-
هرزه چشم
لغتنامه دهخدا
هرزه چشم . [ هََ زَ / زِ چ َ / چ ِ ] (ص مرکب ) آنکه به ادب ننگرد. (یادداشت به خط مؤلف ). || آنکه چشم به زن نامحرم دارد. (یادداشت به خط مؤلف ).
-
هرزه خای
لغتنامه دهخدا
هرزه خای . [ هََ زَ /زِ ] (نف مرکب ) یاوه گوی و بی صرفه گوی . (آنندراج ).
-
هرزه خرج
لغتنامه دهخدا
هرزه خرج . [ هََ زَ / زِ خ َ ] (ص مرکب ) مسرف که خرج بیجا و بی صرفه کند. تلف خرج . (آنندراج ).
-
هرزه خند
لغتنامه دهخدا
هرزه خند. [ هََ زَ / زِ خ َ ] (نف مرکب ) آن که بیهوده بخندد. (یادداشت به خط مؤلف ). آنکه بی سبب و جهت خنده می کند. (ناظم الاطباء).
-
هرزه خوار
لغتنامه دهخدا
هرزه خوار. [ هََ زَ / زِ خوا / خا ] (نف مرکب ) پرخور. بدخوراک . کسی که بدون رعایت تناسب و نظم غذا میخورد : چون تنور ازنار نخوت هرزه خوار و تیزدم چون فطیر از روی فطرت بدگوار و جانگزای .خاقانی .
-
هرزه خور
لغتنامه دهخدا
هرزه خور. [ هََ زَ / زِ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) هرزه خوار. رجوع به هرزه خوار شود.
-
هرزه درای
لغتنامه دهخدا
هرزه درای . [ هََ زَ / زِ دَ ] (نف مرکب ) مرکب از هرزه + درای که مخفف دراینده است . (حاشیه ٔ برهان چ معین ). کنایت از پوچ گوی و هرزه گوی و یاوه گوی باشد. (برهان ). پرگوی و یاوه گوی . (ناظم الاطباء) : در کاروان ما جرس قال و قیل نیست راه سخن به هرزه در...