کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
ملقن پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
ملقن
لغتنامه دهخدا
ملقن . [ م ُ ل َق ْ ق َ ] (ع ص ) تلقین کرده شده . (غیاث ) (آنندراج ). تلقین شده . سخن به زبان نهاده . (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
-
ملقن
لغتنامه دهخدا
ملقن . [ م ُ ل َق ْ ق ِ ] (ع ص ) تلقین کننده . (غیاث ) (آنندراج ). تلقین دهنده . تلقین کننده . سخن به زبان نهنده . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : گاه سخا آفتابت است معلم گاه سخن جبرئیلت است ملقن . عثمان مختاری (دیوان چ همایی ص 465).به زیر خاک ملقن تو ...
-
جستوجو در متن
-
عمر
لغتنامه دهخدا
عمر. [ع ُ م َ ] (اِخ ) ابن ملقن . رجوع به عمر انصاری شود.
-
گورخوان
لغتنامه دهخدا
گورخوان . [ خوا / خا] (نف مرکب ) مقری . قاری قبرستان . قرآن خوان . کسی که بر سر گور قرآن خواند. (یادداشت مؤلف ) : حلوا سه چار صحن شب جمعه چند باربهر ریا به خانه ٔ هر گورخوان شود. سعدی .|| ملقن . (یادداشت مؤلف ).
-
موتی
لغتنامه دهخدا
موتی . [ م َ تا ] (ع ص ، اِ) ج ِ مَیِّت . (منتهی الارب ) (ترجمان القرآن جرجانی ص 97) (ناظم الاطباء) (السامی فی الاسامی ). مردگان . (غیاث ) (آنندراج ) : احیای موتی کردی . (ابوالفتوح رازی ).به قسطنطین برند ازنوک کلکم حنوط و غالیه موتی و احیا. خاقانی .-...
-
نکیر
لغتنامه دهخدا
نکیر. [ ن َ ] (اِخ )نام فرشته ٔ پرسنده در گور. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رفیق و مصاحب منکر. نکیر و منکر؛ نام دو فرشته که در گور به سراغ مرده آیند و از دین و اعمال او سؤال کنند. (از یادداشتهای مؤلف ). همکار منکر. یکی از نکیرین . و رجوع به منکر ...
-
مرده خور
لغتنامه دهخدا
مرده خور. [ م ُ دَ / دِ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) مردارخور. مردارخوار. که لاشه ٔ مردگان خورد. لاشه خوار. مرده خوار. رجوع به مرده خوار شود. || آنکه از قبل مردگان ارتزاق کند. آنکه در ختم هاو عزاها برای خوردن حاضر آید. مرده شوی و نعش کش و قاری و قبرکن و...
-
عمر انصاری
لغتنامه دهخدا
عمر انصاری . [ ع ُ م َ رِ اَ ] (اِخ ) ابن علی بن احمد انصاری شافعی . ملقب به سراج الدین ، و مکنی به ابوحفص و مشهور به ابن مُلقِّن . از محدثان و فقیهان بزرگ قرن هشتم هجری . اصل او از وادی آش (اندلس ) بود. بسال 723 هَ .ق . در قاهره متولد گشت و بسال 804...
-
ابوحفص
لغتنامه دهخدا
ابوحفص . [ اَ ح َ ] (اِخ ) حداد عمروبن سلم یا سلمه ٔ نیشابوری . یکی از مشایخ صوفیه بقرن سوم . ابوالفرج بن جوزی در صفةالصفوه گوید: ابوحفص نیشابوری نام او عمروبن سلم و یا عمروبن سلمه است از مردم دهی بر دروازه ٔ نیشابور به نام کردی آباد. خلدی آرد که از ...
-
طغرل بیک
لغتنامه دهخدا
طغرل بیک . [ طُ رِ / رُ ب َ ] (اِخ ) (طغرل اول ) محمدبن میکائیل بن سلجوق بن دقاق ، ملقب به رکن الدین و الدوله ، المکنی به ابوطالب (429 تا 455 هَ . ق .). درراحةالصدور آورده که : در شهور سنه ٔ اربع و عشرین و اربعمائة سلطنت آغاز کرد و سیر حمیده ٔ ملوک پ...