ملقن . [ م ُ ل َق ْ ق ِ ] (ع ص ) تلقین کننده . (غیاث ) (آنندراج ). تلقین دهنده . تلقین کننده . سخن به زبان نهنده . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :
گاه سخا آفتابت است معلم
گاه سخن جبرئیلت است ملقن .
به زیر خاک ملقن تو باش وقت سؤال
که تا صواب رود پاسخ نکیر مرا.
|| یاددهنده . آموزنده : ابوالفتح محمدبن المطهر... که در مدارج «الناس ثلثة» بر پایه ٔ اول ملقن علم ربانی و حاوی عز دو جهانی باد. (منشآت خاقانی چ محمد روشن ص 214 و 215). زندگانی مجلس سامی صدر عالم ... معجزالاقران ، ملقن الفضلا... در اظهار مناقب و ادخار مناصب ... ابدالدهر باد. (منشآت خاقانی ایضاً ص 141). زندگانی حضرت عظمی ، خداوند جهان .... سلطان النصاری ... ملقن الاساقفه ... ابدمدت باد. (منشآت خاقانی ایضاً ص 74).
دیوو مردم را ملقن آن خداست
غالب آید بر شهان زان گر گداست .