کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
شفرة پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
شفرة
لغتنامه دهخدا
شفرة. [ ش َ / ش ُ رَ ] (ع ص ) کافی . (ناظم الاطباء). در متون دیگر دیده نشد.
-
شفرة
لغتنامه دهخدا
شفرة. [ ش َ رَ ] (ع اِ) کارد بزرگ . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (دهار) (آنندراج ) (مهذب الاسماء). کارد بزرگ پهن . (از اقرب الموارد). || نشکرده ٔ کفش گران . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به نشکرده شود. || هر ابز...
-
شفرة
لغتنامه دهخدا
شفرة. [ ش َ ف ِ رَ ] (ع ص ) زنی که او را شهوت در کرانه ٔ شرم بود و زود انزال کند. و یا زنی که به اندک جماع قناعت نماید و زود از شهوت بیفتد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ).
-
واژههای مشابه
-
شفره
لغتنامه دهخدا
شفره . [ ش ُ / ش َ رَ / رِ ] (ع اِ) نشکرده و ابزاری آهنین مر کفشگران را که چرم را بدان تراشند. (ناظم الاطباء) (از غیاث اللغات ). نشگرده . نش کرده . ازمیل . مِحْذی ̍. (یادداشت مؤلف ). و رجوع به شفرة شود.
-
شفره
لغتنامه دهخدا
شفره . [ ش ُ رَ / رِ ] (اِ) پلک چشم که مژگان بر وی روید. (غیاث اللغات ) (از ناظم الاطباء).
-
جستوجو در متن
-
شفار
لغتنامه دهخدا
شفار. [ ش ِ ] (ع اِ) ج ِ شَفْرَة. (دهار) (ناظم الاطباء). ج ِ شفرة، بمعنی کار بزرگ و... (آنندراج ). رجوع به شفرة شود.
-
ذرب
لغتنامه دهخدا
ذرب . [ ذَ ] (ع اِ) نشگرده ٔ کفشگران . ازمیل اسکاف . شفرة الحذّاء.
-
هذوذ
لغتنامه دهخدا
هذوذ. [ هََ ] (ع ص ) برنده . (منتهی الارب ). القطاع و یقال : شفرة هذوذ؛ ای قاطعة. (اقرب الموارد).
-
کارد بزرگ
لغتنامه دهخدا
کارد بزرگ . [ دِ ب ُ زُ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) شَفَره . (دهار) (منتهی الارب ). ساطور. کارد کلان .
-
اذوذ
لغتنامه دهخدا
اذوذ. [ اَ ] (ع ص ) برّان . بسیار برنده .- سیف اذوذ ؛ شمشیر بران .- شفره ٔ اذوذ ؛ کارد بران .
-
رمیض
لغتنامه دهخدا
رمیض . [ رَ ] (ع ص ) شفرة رمیض ؛ کارد نیک تیز. (منتهی الارب ). کارد تیز و برنده . (از اقرب الموارد). || هر چیز برنده . (منتهی الارب ) (آنندراج ).
-
محذی
لغتنامه دهخدا
محذی . [ م ِ ذا ] (ع اِ) نِشگِردَه . ازمیل . شفره . (یادداشت مرحوم دهخدا). آلتی است که بدان چرم دوزان چرم را قطع کنند. (غیاث ). ج ، محاذی . (مهذب الاسماء).
-
مستحد
لغتنامه دهخدا
مستحد. [ م ُ ت َ ح ِدد ](ع ص ) نعت فاعلی از استحداد. || تیزکننده ٔ شفره . (آنندراج ). آنکه تیغ و شفره ٔ خود را با قطعه ٔ آهن یا غیر آن تیز کند. (اقرب الموارد). || موی زهار سترنده . (آنندراج ). || خشمگین شونده و غضب کننده . (اقرب الموارد). خشمگین و غض...