کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
شعر گفتن پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
شعر گفتن
لغتنامه دهخدا
شعر گفتن . [ ش ِ گ ُ ت َ ] (مص مرکب ) شدو.(تاج المصادر بیهقی ). قرض . (تاج المصادر بیهقی ). الهام . انشاد. سرودن شعر. گفتن شعر. (یادداشت مؤلف ). مقص . (منتهی الارب ). اِشعار. (منتهی الارب ). شَعْر. شِعْر. (منتهی الارب ) :مگوی شعر پس ار چاره نیست از ...
-
واژههای مشابه
-
شاه شعر
لغتنامه دهخدا
شاه شعر. [ ش ِ ](اِ مرکب ) بیت الغزل . شاه بیت . رجوع به شاه بیت شود.
-
شعر خواندن
لغتنامه دهخدا
شعر خواندن . [ ش ِ خوا / خا دَ ] (مص مرکب ) انشاد شعر. قرائت شعر. (یادداشت مؤلف ). انشاد. (منتهی الارب ) (دهار) (مصادر اللغة زوزنی ). استنشاد. (تاج المصادر بیهقی ) : شعرا پیش آمدند و شعر خواندند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 276). شاعران شعر خواندند که عید...
-
اجزاء شعر
لغتنامه دهخدا
اجزاء شعر. [ اَ ءِ ش ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) چیزهائی است که شعر از آنها ترکیب میشود و آن هشت است : فاعلن ، فعولن ، مفاعیلن ، مستفعلن ، فاعلاتن ، مفعولات ُ، مفاعلتن ، متفاعلن . (تعریفات جرجانی ). و گاه آنها را اجزاء عروض نامند. در منتهی الارب آمد...
-
اجزای شعر
لغتنامه دهخدا
اجزای شعر. [ اَ ی ِ ش ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) رجوع به اجزاءِ شعر شود.
-
جستوجو در متن
-
شعرگویی
لغتنامه دهخدا
شعرگویی . [ ش ِ ] (حامص مرکب ) شاعری و صنعت شعر گفتن . (ناظم الاطباء). رجوع به شعرگوی و شعر گفتن شود.
-
قرزمة
لغتنامه دهخدا
قرزمة. [ ق َ زَ م َ ] (ع مص ) شعر هیچکاره گفتن . (منتهی الارب ). شعر ردی گفتن . (از اقرب الموارد).
-
ارتجاز
لغتنامه دهخدا
ارتجاز. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) رجَز خواندن . (زوزنی ). ارجوزه خواندن . ارجوزه گفتن . رجز گفتن . (تاج المصادر بیهقی ). || از بحر رجز شعر خواندن و شعر گفتن . || غریدن تندر. غریدن رعد.
-
اختشاب
لغتنامه دهخدا
اختشاب . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) اختشاب شعر؛ شعر گفتن چنانکه آید بی فکرت بسیار و تصنّع. خَشْب ِ شعر.
-
چامه گفتن
لغتنامه دهخدا
چامه گفتن . [ م َ / م ِ گ ُ ت َ ] (مص مرکب ) شعر گفتن . شعر و غزل گفتن . سخن منظوم سرائیدن . کلام با وزن و قافیه ساختن . تصنیف ساختن . چکامه و غزل برای ممدوح یا بنام شخص مخصوص بنظم درآوردن : همه چامه گفتند بهرام راشهنشاه بادانش و کام را. فردوسی .|| س...
-
رجز
لغتنامه دهخدا
رجز. [ رَ ] (ع مص ) شعر رَجَز گفتن . (تاج المصادر بیهقی ). شعر کوتاه گفتن . (مصادراللغة زوزنی ). ارتجاز. (تاج المصادر بیهقی ) (اقرب الموارد). انشاد ارجوزة. (از اقرب الموارد). || رجز بکسی ؛ ارجوزه گفتن برای وی . (ناظم الاطباء). ارجوزه خواندن برای وی ....
-
احمدا
لغتنامه دهخدا
احمدا. [ اَ م َ ] (اِ) شعر احمدا؛ شعر بد و بی معنی و بی وزن و بی قافیه .- احمدا گفتن ؛ شعر سخیف و بی معنی گفتن :دلشاد ملک معارف احمدا می گفت .
-
چست گویی
لغتنامه دهخدا
چست گویی . [ چ ُ ] (حامص مرکب ) بدیهه گویی . سخن گفتن زود و بالبداهه اعم از نظم یا نثر. بالبداهه گفتن شعر : به چست گویی ، سحر حلال در ره شعرچنان نمایم کز مای یا دماوندم .سوزنی .