کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
سپردار پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
سپردار
لغتنامه دهخدا
سپردار. [ س ِ پ َ ] (نف مرکب ) بردارنده ٔ سپر و کسی که با خود سپر دارد. (ناظم الاطباء). آن که سپر جنگ دارد. سربازی که سپر در دست دارد. آنکه با سپر مسلح است . تارِس (دهار) : صفی برکشیدند پیش سوارسپردار و ژوبین ور و نیزه دار. فردوسی .بفرمود تا گیو با د...
-
جستوجو در متن
-
سپرور
لغتنامه دهخدا
سپرور. [ س ِ پ َرْ وَ ] (ص مرکب ) سپردار. آنکه سپر می دارد. (ناظم الاطباء) : سپرور پیاده ده ودو هزارگزین کرد شاه از در کارزار.فردوسی .
-
ژوپین کش
لغتنامه دهخدا
ژوپین کش . [ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) حامل زوبین . نیزه دار. رجوع به زوبین کش شود : بیامد سپردار و ژوپین کشان بجستند از آن تازیانه نشان .فردوسی .
-
متترس
لغتنامه دهخدا
متترس . [ م ُ ت َ ت َرْ رِ ] (ع ص ) سپرپیش دارنده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ). سپردار و آن که سپر دارد. (ناظم الاطباء). و رجوع به تترس شود.
-
باربو
لغتنامه دهخدا
باربو.(فرانسوی ، اِ) نوعی ماهی مسطح و بسیار قیمتی از نوع ماهی های سپردار. [ توربو ]، باربوهائی که در سواحل فرانسه وجود دارند طولشان تا 60 سانتیمتر می رسد.
-
ژوپین ور
لغتنامه دهخدا
ژوپین ور. [ وَ ] (ص مرکب ) حامل نیزه . سنان دار. نیزه دار.بردارنده ٔ زوبین . رجوع به زوبین ور شود : چو دربان بدید آن سپاه گران سپردار بسیار و ژوپین وران . فردوسی .صفی برکشیدند پیش سوارسپردار و ژوپین ور و نیزه دار. فردوسی .پیاده سپردار ژوپین وران شده ...
-
تراس
لغتنامه دهخدا
تراس . [ ت َرْ را ] (ع ص ) سپرساز. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (المنجد) (اقرب الموارد). سپردوز. (مهذب الاسماء) || خداوند سپر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء)(المنجد) (اقرب الموارد). سپردار. (مهذب الاسماء).
-
تترس
لغتنامه دهخدا
تترس . [ ت َ ت َرْ رُ ] (ع مص ) سپردار شدن . (زوزنی ) (دهار) (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط). تتریس ؛ سپر پیش داشتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ): تسترت بک من الحدثان و تترست من نبال الزمان . (اقرب الموارد). رجوع به تتریس شود.
-
سپرکش
لغتنامه دهخدا
سپرکش . [ س ِ پ َ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) سپردار. (ناظم الاطباء) : روزی سخت باشکوه بود وحاجبی و چند سپاهدار و سپرکشان . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 376). قریب سی سپر به زر و سیم دیلمان و سپرکشان در پیش او می کشیدند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 133).تیغها صیقل خور...
-
نیزه ور
لغتنامه دهخدا
نیزه ور. [ ن َ / ن ِ زَ / زِ وَ ] (ص مرکب ) مسلح شده با نیزه . نیزه دار. (ناظم الاطباء). که با نیزه جنگد : وز آن گرزداران نیزه وران که می تاختندی بر این وبر آن . دقیقی .بدین کین ببندند یکسر کمردر و دشت گردد پر از نیزه ور. فردوسی .به ره بر یکی لشکری ب...
-
شان
لغتنامه دهخدا
شان . (ضمیر) مرکب است از: «ش » به اضافه ٔ«ان » پسوند جمع» نظیر: مان ، تان . (از حاشیه ٔ برهان چ معین ) . از الفاظ ضمیر متصل شخصی سوم شخص جمع در حالت مفعولی و اضافه است . || مخفف ایشان هم هست که ضمیر جمع غایب باشد. (برهان قاطع). مخفف ایشان که جمع غایب...
-
شمشیرزن
لغتنامه دهخدا
شمشیرزن . [ ش ِ / ش َ زَ ] (نف مرکب ) زننده ٔ شمشیر. آنکه در شمشیر زدن مهارت دارد. (فرهنگ فارسی معین ). دلاور. بهادر. جنگی . جنگ آزموده . پهلوان . غازی . (فرهنگ فارسی معین ) (ناظم الاطباء) : نشسته به کابل یل پیلتن گرفته جهان ترک شمشیرزن . فردوسی .ابا...
-
قورچی باشی
لغتنامه دهخدا
قورچی باشی . (ترکی ، اِ مرکب ) (از: قور، سلاح + چی ، علامت فاعلی + باش ، سر و «ی » حرف اضافه ). (آنندراج ). رئیس سلاح داران و داروغه ٔ اسلحه خانه . (فرهنگ نظام ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). قورچی باشی یکی از مناصب شاهان صفویه بوده است . در سازمان ادار...
-
گذار
لغتنامه دهخدا
گذار. [ گ ُ ] (اِمص ) ریشه ٔ فعل گذاردن . گذاشتن . || عبور. مرور. گذشتن : هم به چنبر گذار خواهد بوداین رسن را اگرچه هست دراز. رودکی .اگر خود بهشتی وگر دوزخی است گذارش سوی چینود پل بود. اورمزدی .یکی کوه بینی در آن مرغزارکه کرکس نیابد بر او بس گذار. فر...