کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
دوس پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
دوس
لغتنامه دهخدا
دوس . (اِ) گچ و لاک . (ناظم الاطباء).
-
دوس
لغتنامه دهخدا
دوس . (ریشه ٔ فعل ) ریشه ٔ مضارع دوسیدن به معنی چسبیدن . لصق و لزق . رجوع به دوسیدن شود.
-
دوس
لغتنامه دهخدا
دوس . (ع اِ) ج ِ دائس ؛ یعنی زنگ زدانیدگان . (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (منتهی الارب ). رجوع به دائس شود.
-
دوس
لغتنامه دهخدا
دوس . [ دَ ] (ع اِمص ) خواری . (منتهی الارب )(ناظم الاطباء) (آنندراج ). خفیفیت . (ناظم الاطباء).
-
دوس
لغتنامه دهخدا
دوس . [ دَ / دَ وَ ] (اِ) آب آهن تاب ؛ یعنی آبی که در آن آهن تافته شده اندازند. (ناظم الاطباء). ماء الحدید. (یادداشت مؤلف ). دوص .
-
دوس
لغتنامه دهخدا
دوس . [دَ ] (ع مص ) بپا کوفتن . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). مالیدن به زیرپا. (لغت محلی شوشتر). || نرم کردن گلی به پا. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). پامال کردن . (غیاث ). به پای بخستن . (تاج المصادر بیهقی ). || گل اندودن . (منتهی...
-
واژههای مشابه
-
دوس»
لغتنامه دهخدا
دوس». [ دَ س َ ] (ع اِ) شیربیشه . (منتهی الارب ). شیر که اسد باشد. (آنندراج ).
-
عباس دوس
لغتنامه دهخدا
عباس دوس . [ ع َب ْ باس ِ دَ ] (اِخ ) نام مردی که به لطائف الحیل مشهور بودچنانکه در جامع الحکایات قصه ٔ او مسطور است و دوس قبیله ای است از یمن و ابن عباس از همان قبیله بود. درلطائف الحیل است که عباس دَوس ْ نام گدائی که بسیار مکار و مضحک بود. (غیاث ال...
-
دوس آمر
لغتنامه دهخدا
دوس آمر. [ م ِ ] (فرانسوی ، اِ) (اصطلاح گیاه شناسی ) تاجریزی . از تیره ٔ سولاناسه ، قسمت قابل مصرف آن ساق و ماده ٔ مؤثر آن سولانین است . (از کارآموزی داروسازی ص 186).
-
دوس بن عدنان
لغتنامه دهخدا
دوس بن عدنان . [ دَ س ِ ن ِ ع َ ] (اِخ ) ابن عبداﷲ. پدر قبیله ای است . (منتهی الارب ) (از تاریخ گزیده ص 219). دوس بن عدنان بن زهران ، از دشنوءةاز قحطان ، جدی جاهلی از اولاد اوست ابوهریره ٔ صحابی و جذیمة الوضاح پادشاه حیره و بزرگترین قبیله ٔ آن قبیله ...
-
واژههای همآوا
-
دوص
لغتنامه دهخدا
دوص . [ دَ / دِوْص ْ ] (اِ) دوس . آب آهن تاب که در آن آهن تافته شده اندازند. (اختیارات بدیعی ) (ناظم الاطباء). آبی که از جوهر آهن حاصل شود. (از صیدنه ٔ ابوریحان بیرونی ). آب غلیظ و سیاهی که آهنگر در آن آهن گرم را سرد کند. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء...
-
جستوجو در متن
-
دبس
لغتنامه دهخدا
دبس . [ دَ ] (اِخ ) دوس . نام گدایی زفت . نعت گدایی سمج که عباس نام داشت . نعت عباس نامی مثل در زفتی گدایی . مردی مبرم در گدایی : گفت خدمت آنکه بهر ذل نفس خویش را سازی تو چون عباس دبس . مولوی .رجوع به دوس و رجوع به عباس دوس و غیاث اللغات شود.