کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
خربة پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
خربة
لغتنامه دهخدا
خربة. [ خ َ ب َ ] (اِخ ) دههاست بمصر، پنج از آن در شرقیه و یکی به منوفیه . (منتهی الارب ).
-
خربة
لغتنامه دهخدا
خربة. [ خ َ ب َ ] (ع اِ) غربال . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). ج ، خَرَبات . || فساد در دین . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ).
-
خربة
لغتنامه دهخدا
خربة. [ خ َ رَ ب َ ] (اِخ ) نام سرزمینی است بحوالی ضربه و بدانجا معدنی است که آنرا معدن خربه نامند. ابومنذر گوید خربه دختر قنص بن معدبن عدنان مادر بکر دختر ربیعةبن نزار بود که بدین سرزمین فرودآمد و نام او بر آنجا بماند. (از معجم البلدان ).
-
خربة
لغتنامه دهخدا
خربة. [ خ َ رَ ب َ ] (ع اِ) عیب . || شرمگاه . || خواری . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ). ج ، خَرَبات در هر سه معنی .
-
خربة
لغتنامه دهخدا
خربة. [ خ َ رِ ب َ ] (ع ص ، اِ) جای ویران و ناآباد. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ). || هیئة خارب . (منتهی الارب ). ج ، خرب .
-
خربة
لغتنامه دهخدا
خربة. [ خ َ رِ ب َ ] (ع ص ، اِ) مؤنث خَرِب . || جای ویران و ناآباد. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ). ج ، خَرِب ، خَرِبات ، خرائب .
-
خربة
لغتنامه دهخدا
خربة. [ خ َ رِ ب َ ](اِخ ) نام آبی است در بالای غرقده و متعلق به گروهی از بنی غنم بن دودان که آنان را بنی کذاب گویند، در بالای آب مزبور آبی است بنام قلیب . (از معجم البلدان ).
-
خربة
لغتنامه دهخدا
خربة. [ خ ِب َ ] (ع اِ) نوع خرابی و هیئت آن . (ناظم الاطباء).
-
خربة
لغتنامه دهخدا
خربة. [ خ ُ ب َ ] (اِخ ) نام آبی است در دیار بنی سعدبن ذبیان بن بغیض و بین آنجا و ضریه شش میل راه است . بعضی نام آنرا خَرْبة یاد کرده اند. (از معجم البلدان ).
-
واژههای مشابه
-
خربه
لغتنامه دهخدا
خربه . [ خ َ ب َ ] (اِخ ) ده مخروبه ای است از دهستان بازفت بخش اردل شهرستان شهرکرد اصفهان . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10).
-
خربه
لغتنامه دهخدا
خربه . [ خ َ رَ ب َ ] (اِ) مخفف خرابه است که ویرانه باشد. (برهان قاطع).
-
خربه
لغتنامه دهخدا
خربه . [ خ ُ ب َ ] (ع اِ) فساد در دین . (منتهی الارب ). || هر ثقبه ٔ مدوری . || وسعت شکافتگی گوش . ج ، خُرب ، خُروب ، اَخراب . || سوراخ سوزن . ج ، خُرب ، خروب ، اَخرب . || سوراخ کون . ج ، خُرب ، خُروب ، اَخراب . || دسته ٔ توشه دان یا توشه ٔ آن . ج ، ...
-
واژههای همآوا
-
خربت
لغتنامه دهخدا
خربت . [ خ َ ب َ ](اِ مرکب ) قاز و بط بزرگ . (ناظم الاطباء). خَربَط. قلولا. سیقا. اِوَّز. (یادداشت بخط مؤلف ) : باز رز را گفت ای دختر بی دولت این شکم چیست چو پشت و شکم خربت . منوچهری .|| نادان . احمق . || ظریف . شوخ . مسخره . || مفسده . بی دیانت . (...