کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
اوی پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
اوی
لغتنامه دهخدا
اوی . (ضمیر) کلمه ٔ اشاره و ضمیر مفرد غایب است به معنی او (با زیادت یا). (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) : دریغ فر جوانی و عز اوی دریغعزیز بودم از این پیش همچنان سپریغ. شهید.چون یکی جغبوت پستان بند اوی شیر دوشی زو به روزی یک سبوی . طیان .ارتاب ......
-
اوی
لغتنامه دهخدا
اوی . [ ] (اِخ ) ابن ایوب . رجوع به ابونصر اوی ... شود.
-
اوی
لغتنامه دهخدا
اوی . [ اَ وا ] (ع اِ) شغال . صاحب نصاب این لفظ را بضرورت نظم مخفف ابن آوی آورده است . (غیاث اللغات ).
-
اوی
لغتنامه دهخدا
اوی . [ اِ وی ی ] (ع مص ) اواء. (ناظم الاطباء). جای گرفتن . (منتهی الارب ). رجوع به اواء شود.
-
اوی
لغتنامه دهخدا
اوی . [ اُ ی ی ] (ع مص ) اِواء. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). جای گرفتن . (منتهی الارب ). بامأوی شدن و بامأوی بودن . (تاج المصادر بیهقی ). مأوی گرفتن . (المصادر زوزنی ). رجوع به اواء شود. || ج ِ آو (آوی ). (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء): طیر او...
-
واژههای مشابه
-
آوی
لغتنامه دهخدا
آوی . (اِخ ) نام یکی از پادشاهان مدیان که بنی اسرائیل او را بکشتند.
-
آوی
لغتنامه دهخدا
آوی . (ع ص ) مأوی ̍گیر.
-
ابن آوی
لغتنامه دهخدا
ابن آوی . [ اِ ن ُ وا ] (ع اِ مرکب ) شغال . شگال . کلب برّی . شار. ابووائل . دَاءَلان . تور. ذئب الارمن . توره . (مهذب الاسماء). گال . اهمر. چغال . چغّال : پس آن سال بزمین عجم شگال پدید آمد، آن کجاابن آوی خوانند و اندر زمین عجم هرگز آن نبوده بود، بزم...
-
آوی سبرون
لغتنامه دهخدا
آوی سبرون . [ س ِ رُن ْ ] (اِخ ) محرّف ابن جبرول ، نزد اروپائیان .
-
بنات آوی
لغتنامه دهخدا
بنات آوی . [ ب َ ت ُوا ] (ع اِ مرکب ) ج ِ ابن آوی . رجوع به ابن آوی شود.
-
بنت آوی
لغتنامه دهخدا
بنت آوی . [ ب ِ ت ُوا ] (ع اِ مرکب ) شغال ماده . رجوع به ابن آوی شود.
-
حسین آوی
لغتنامه دهخدا
حسین آوی . [ ح ُ س َ ن ِ ] (اِخ ) ابن محمدبن الرضا آوی علوی . شاعر آخر سده ٔ هفتم و آغاز هشتم هجری . ادیب مترسل بود. او راست : ترجمه ٔ محاسن اصفهان از مفضل بن سعد مافروخی که به سال 729 هَ . ق . بپایان رسانیده و براون آن را در 1901 م .به انگلیسی ترجمه...
-
واژههای همآوا
-
عوی
لغتنامه دهخدا
عوی . [ ع َ ] (اِخ ) رجوع به عوی صیه شود.