حسین آوی . [ ح ُ س َ ن ِ ] (اِخ ) ابن محمدبن الرضا آوی علوی . شاعر آخر سده ٔ هفتم و آغاز هشتم هجری . ادیب مترسل بود. او راست : ترجمه ٔ محاسن اصفهان از مفضل بن سعد مافروخی که به سال 729 هَ . ق . بپایان رسانیده و براون آن را در 1901 م .به انگلیسی ترجمه و چاپ کرد، عباس اقبال ترجمه ٔ فارسی آوی را در سال 1328 هَ . ش . در تهران پخش کرده است . اشعار آوی در ص 6، 7، 24، 28، 31، 33، 43، 44، 58،99، 101، 115، 131، 132، 135 آن کتاب دیده میشود.
کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
واژه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.