کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
ورا پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
ورا
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [عربی: وراء] varā ۱. سوا؛ جز.۲. [قدیمی] عقب؛ پس؛ پشت.
-
ورا
فرهنگ فارسی عمید
(ضمیر + حرف) ve(o)rā او را؛ وی را.
-
واژههای همآوا
-
ورع
فرهنگ فارسی عمید
(اسم مصدر) [عربی] vara' ۱. دوری کردن از گناه؛ پرهیزکاری؛ پارسایی.۲. (تصوف) دوری کردن از شبهات از ترس ارتکاب محرّمات.
-
ورع
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [عربی] [قدیمی] vare' پرهیزکار؛ پارسا.
-
جستوجو در متن
-
کفت
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [مٲخوذ از عربی: کتف] (زیستشناسی) [قدیمی] ka(e)ft شانه؛ سردوش؛ دوش: ◻︎ چو هومان ورا دید با یال و کفت / فروماند یک بار از او در شگفت (فردوسی۲: ۴۷۳).
-
گیلی
فرهنگ فارسی عمید
(صفت نسبی، منسوب به گیل۲) [قدیمی] gili تهیهشده از گیل؛ نمدی: ◻︎ چو شب گیل شد در گلیم سیاه / وُرا زرد گیلی سپر گشت ماه (اسدی: ۲۰۸).
-
هوش
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [پهلوی: hōš] [قدیمی] huš ۱. مرگ؛ موت؛ هلاک: ◻︎ ورا هوش در زاولستان بود / به دست تهم پور دستان بود (فردوسی: ۵/۲۹۷).۲. زهر.
-
زوغ
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [قدیمی] zuq ۱. نهر؛ رودخانه؛ جوی.۲. زرداب: ◻︎ دلی که پر از زوغ هجران بُوَد / ورا وصل معشوقه درمان بُوَد (ابوشکور: شاعران بیدیوان: ۱۰۰).
-
یکان
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) yekān ۱. (ریاضی) آخرین رقم سمت راست هر عدد طبیعی.۲. (صفت) [قدیمی] یگانه؛ بیهمتا: ◻︎ ورا نگویم از ارباب دولت است یکی / که او به جاه ز ارکان دولت است یکان (سوزنی: صحاحالفرس: یکان).
-
کاک
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) kāk ۱. [مقابلِ زن] مرد.۲. نوعی شیرینی خشک، نازک، و لایهلایه.۳. (زیستشناسی) [قدیمی] مردمک چشم.۴. [قدیمی] نوک زبان: ◻︎ بباید بریدن ورا دست و کاک / که تا چون نیامدش از این کار باک (فردوسی: لغتنامه: کاک).
-
گسستن
فرهنگ فارسی عمید
(مصدر لازم، مصدر متعدی) gosastan ۱. بریدن.۲. جدا کردن.۳. بریده شدن؛ جدا شدن: ◻︎ ورا خواندند اردوان بزرگ / که از میش بگسست چنگال گرگ (فردوسی: ۶/۱۳۹).۴. (مصدر متعدی) [قدیمی، مجاز] پراکندن.۵. (مصدر لازم) تمام شدن؛ به پایان رسیدن.۶. (مصدر لازم) نابود شد...
-
جهش
فرهنگ فارسی عمید
(اسم مصدر) jaheš ۱. جستوخیز؛ جهیدن.۲. طبیعت؛ سرشت؛ خلقت: ◻︎ چون آن بدجهش رفت نزدیک شاه / ورا دید با بند در پیشگاه (فردوسی۴: ۸/۳۶۱ حاشیه).۳. (زیستشناسی) تغییر ناگهانی که در صفات و خصایص جانور یا گیاه رخ میدهد؛ موتاسیون: جهش ژنتیکی.
-
شکردن
فرهنگ فارسی عمید
(مصدر متعدی) ‹اشکردن، شکریدن، بشکریدن، شکاریدن› [قدیمی] šekardan ۱. جانوری را شکار کردن؛ شکار کردن: ◻︎ بفرمود تا پیش دریا برند / مگر مرغ و ماهی وُرا بشکرند (فردوسی: ۵/۳۴۴)، ◻︎.چو باز او شکرد، صید او چه کبک و چه گرگ / چو اسب او گذرد، راه او چه بحر و چ...