کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
مرهم پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
مرهم
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [عربی، جمع: مراهم] marham هر دارویی که روی زخم بگذارند.〈 مرهم کافوری: [قدیمی] ترکیبی از کافور، روغن زیتون، و یک مرهم ساده که برای تسکین درد روی عضوی که درد میکند میمالند.
-
جستوجو در متن
-
مراهم
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [عربی، جمعِ مرهم] [قدیمی] marāhem = مرهم
-
طلایه
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [عربی: طلایَة] [قدیمی] te(o)lāye ضماد؛ مرهم.
-
زخم بندی
فرهنگ فارسی عمید
(حاصل مصدر) (پزشکی) zaxmbandi بستن زخم و مرهم گذاشتن روی آن.
-
نه
فرهنگ فارسی عمید
(بن مضارعِ نهادن) ne(a)h ۱. = نهادن۲. نهنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): مرهمنه.
-
رفاده
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [عربی: رفادَة] [قدیمی] refāde ۱. پارچهای که روی زخم و جراحت میبستند؛ مرهم؛ کمپرس.۲. بالش.
-
مردارسنگ
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) ‹مرداسنگ، مردهسنگ، مرداسنج، مردارسنج› mordārsang جسمی سرخ یا زردرنگ که بیشتر از سرب و قلع گرفته میشود و برای ساختن مرهم به کار میرود؛ لیتارژ جوهر سرب؛ مرداهنگ؛ مرتک؛ سنگ مردار.
-
رگ زن
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، صفت فاعلی) ragzan کسی که پیشهاش رگ زدن است؛ کسی که دیگری را رگ میزند و از بدن او خون کم میکند؛ فصاد؛ رگشناس: ◻︎ درشتی و نرمی به همدر بِه است / چو رگزن که جراح و مرهمنه است (سعدی۱: ۴۵).
-
دمیرآغاجی
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [ترکی] (زیستشناسی) [قدیمی] damir[']āqāji از درختان جنگلی که در جنگلهای مرطوب میروید و بلندیش به چهار متر میرسد. برگهایش تلخ و قابض است. برگ و پوست آن بهسبب قابض بودن به شکل مرهم یا شیاف در بواسیر به کار میرود؛ انجیلی؛ انچیلو؛ توئی.
-
زبان بسته
فرهنگ فارسی عمید
(صفت مفعولی) [مجاز] zabānbaste ۱. خاموش؛ ساکت: ◻︎ بهایم خموشند و گویا بشر / زبانبسته بهتر که گویا به شر (سعدی۱: ۱۵۵)، ◻︎ تو دانی ضمیر زبانبستگان / تو مرهم نهی بر دل خستگان (سعدی۱: ۱۹۸).۲. گنگ؛ بیزبان.
-
طلی
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [مٲخوذ از عربی، مُمالِ طلاء] [قدیمی] teli ۱. [مجاز] طلا؛ زر.۲. (صفت) ویژگی زر خالصی که برای زراندود کردن فلزات دیگر کاربرد داشت: ◻︎ وجود مردم دانا مثال زرّ طلیست / که هر کجا که رود قدروقیمتش دانند (سعدی: ۱۲۰).۳. ضماد؛ مرهم.۴. (اسم مصدر) اندودن...
-
تریاک
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [یونانی] ta(e)r[i]yāk ۱. شیرۀ تلخمزه و قهوهایرنگی که از پوست خشخاش گرفته میشود؛ شیرۀ کوکنار؛ دارای الکلوئیدهای متعدد، از جمله مرفین، کودئین، نارکوتین، پاپاوریم، و نارسئین است. در یک گرم آن درحدود پنج سانتیگرم مرفین وجود دارد. در تسکین درد،...