گنابادی . [ گ ُ ] (اِخ ) سلطان محمد، ملقب به سلطان علی بن مولی حیدربن سلطان محمد یا محمودبن دوست محمدبن نور محمد خراسانی گونابادی . از اکابر علماو عرفای قرن حاضر (چهاردهم هجری ) که مابین علوم ظاهر و باطن را فراهم آورده و معقول و منقول را توأم ساخته و در سال 1319 هَ . ق . قمری به زیارت کعبه ٔ معظمه مشرف و تألیفات جلیله ٔ نافعه برآورده است : 1- بیان العادة فی مقامات العبادة، در تفسیر تمام قرآن موافق مشرب اهل عرفان که در ماه صفر 1311 هَ . ق . از تألیف آن فارغ و در 1314 هَ . ق . در تهران چاپ سنگی شده است . 2- تنبیه النائمین ، به زبان پارسی در حقیقت خواب و انواع آن و مدلولات آن . 3 - رساله سعادت نامه ، که نیز چاپ شده . 4 - مجمع السعادة، در اخلاق که آن نیز در تهران چاپ شده و همه ٔ اینها را به نام پسر خود حاج محمدکاظم سعادتقلی شاه تألیف داده و در 26 ربیعالاول سال 1327 هَ .ق . وفات یافت . (ریحانة الادب ج 1).
کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
واژه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.