گل ابریشم . [ گ ُ ل ِ اَ ش َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) درخت گل ابریشم از تیره ٔ لگومینوز و از جنس البیزیا میباشد. دو گونه در ایران موجود است : 1- شب خسب که در جنگلهای کرانه ٔ دریای مازندران در جلگه و میان بند فراوان است آنرا در گیلان شب خسب و در اطراف رشت هزاربرگ یا هزاولگ ، در لاهیجان شاقوز، در میاندره ولولی ،در شیرگاه وولی یا ویل ولی و در آستارا کشکر و شوخس میخوانند. 2- ابریشم این درخت در بوشهر و بندرعباس و نواحی جنوب موجود است .
خواهش و رویش : درخت گل ابریشم در هر خاکی میروید، ولی خاکهای خنک و بادخیز را بهترمی پسندد. از بادهای سخت گزند میبیند. رویش آن تند است ، ولی هیچگاه چندان بزرگ نمیشود و در جنگل به ده متر بلندی و 50 سانتیمتر قطر میرسد. روشنایی پسند است .خوب جست میدهد و ریشه های آن ژرف میباشد.
مصرف و جنگلداری : چون درخت گل ابریشم سخت است و تیر ساختمان و تلفن از آن میسازند هیزم و زغال آن نیز خیلی خوب است آنرا روش شاخه زار برداشت میکنند.از درختان زمینی محسوب میگردد. (جنگل شناسی تألیف کریم ساعی صص 222-223). و رجوع به گیاه شناسی گل گلاب ص 222 شود. نوعی از گلهائی که مانند ابریشم ریشه دارد. (آنندراج ) :
حلقه ٔ خط رُخَت دام ره مردم است
طرفه قماشی تر از این گل ابریشم است .
کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
واژه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.