هبةا.[ هَِ ب َ تُل ْ لاه ] (اِخ ) ابن موسی بن داود شیرازی سلمانی ، مکنی به ابونصر و معروف به مؤید فی الدین ، داعی الدعاة و از پیشوایان و نویسندگان اسماعیلیه ، به شیراز متولد گشت و در همانجا دانش آموخت و به مذهب اسماعیلی گروید و به دعوت برای فاطمیان پرداخت . در سال 436 که بر اثر مخالفت عامه احوالش به پریشانی و نابسامانی گرایید، به اهواز شد و مدتی در آنجا اقامت داشت و پس از آن به مصر رفت و در دیوان انشاء مستنصر خلیفه ٔ فاطمی به کار پرداخت . در سال 450 به مرتبه ٔ داعی الدعاتی رسید و به لقب باب الابواب ملقب گشت و برای تبلیغ رهسپار شام گردید. پس از مدتی به مصر برگشت و بعد از تقریباً هشتاد سال زندگی به سال 470 هَ .ق . وفات یافت ، مستنصر خلیفه ٔ فاطمی بر جسد وی نماز گزارد. نسبت او به سلمان فارسی است و گفته شده است که از نسل اوست و بعضی گویند رتبه و مقام وی در نزد اسماعیلیان مانند رتبه و مقام سلمان فارسی است و از این جهت منسوب به سلمان شده . در حوالی 449 بین وی و ابوالعلاء معری مراسله ای در موضوع گیاهخواری رد و بدل شده که مارگلیوث مستشرق معروف به سال 1902 م . آن را چاپ ومنتشر کرده است ، هبةاﷲ را آثاری است که از آنجمله است : «المرشد الی ادب الاسماعیلیه »، «المجالس المؤیدیة» در دو جلد، «السیرةالمؤیدیة» که در آن بسیاری از اخبار و احوال خود را آورده ، مجموعه ٔ اشعار وی به نام «دیوان المؤید فی الدین ». و نیز کتابی به فارسی به نام «اساس التأویل » از عربی ترجمه کرده که اصل آن از قاضی نعمان میباشد. (از اعلام زرکلی چ 2 ج 9 ص 64).
کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
واژه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.