هبةا. [ هَِ ب َ تُل ْلاه ] (اِخ ) ابن حسن بن منصور طبری رازی اللالکائی . ازحافظان حدیث و از فقهای شافعی . اهل طبرستان بود ولی در بغداد رحل اقامت افکند و در آخر عمر به دینور رفت و در همانجا به سال 418 وفات یافت . از آثار اوست : «شرح السنة» در دو مجلد و کتاب «السنن ». کتاب اخیر شاید همان کتابی باشد که بروکلمن آن را «حجج اصول اهل السنة و الجماعة» نامیده است ، «اسماء رجال الصحیحین » و «کرامات اولیاء». (از اعلام زرکلی چ 3 ج 9 ص 57).
کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
واژه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.