نجم الدین . [ ن َ مُدْ دی ] (اِخ ) سلیمان بن عبدالقوی بن عبدالکریم طوفی بغدادی ، ملقب به نجم الدین و مشهور به ابن ابی عباس . فقیه و نحوی و شاعر عراقی است . او راست : 1- شرح الاربعین النوویة. 2- شرح مختصرالروضة. 3- شرح المقامات و غیره . وفات او به سال 710 یا 716 هَ .ق . اتفاق افتاد. (از ریحانةالادب ج 4 ص 170). و نیز رجوع به روضات الجنات ص 323 و الدرر الکامنة 154 شود.
کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
واژه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.