مانوش . (اِخ ) نام کوهی است که منوچهر در آن کوه متولد شد و آن را مانوشان هم می گویند. (برهان ) (آنندراج ) (انجمن آرا). چنین نامی در شاهنامه و فهرست ولف نیامده ولی در بندهش مانوش (منوش ) هم به کوهی اطلاق شده که منوچهر در آن تولد یافته و هم نام چندتن از نیاکان منوچهر است . از جمله مانوش پسر «کی پشین » و پدر «کیوجی » . در فصل 12 بندهش بند 2 چنین آمده : کوه «زرذز» که آن را نیز مانوش گویند از سلسله جبال البرز است . و نیز در بند ده همین فصل آمده : کوه مانوش بسیار بزرگ است ، کوهی است که منوچهر در بالای آن تولد یافت و در «زامیادیشت » بند 1 در جزو کوهها از کوه منوشه اسم برده شده و پس از آن از کوه «زرذز» یاد شده بنابراین «زرذز» کوهی است نزدیک کوه مانوش (که در بندهش هر دو یکی محسوب شده ). (حاشیه ٔ برهان چ معین ). و رجوع به یشتها تألیف پورداود ج 2 ص 50 شود.
کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
واژه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.