قعیدة. [ ق َ دَ ] (ع ص ، اِ) زنی که همنشین شوهر خود باشد. (غیاث اللغات از شرح نصاب ) (آنندراج ). زن ، از آنجا که در خانه نشیند. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). گویند: لکن قعیدة بیتنامجفوة. (اقرب الموارد). ج ، قعائد. (مهذب الاسماء).
- قعیدة الرجل ؛ زن مرد. (منتهی الارب ).
|| (اِ) چیزی است که زنان بافند و بر آن نشینند. || جوال و مانند آن که در میان آن قرمه و کعک باشد. || قعیده از رمل ، رملی که مستطیل نباشد،یا کوهی که بر زمین چسبیده باشد، الجبل اللاطی ٔ بالارض . (اقرب الموارد).
کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
واژه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.