قربان کردن . [ ق ُ ک َ دَ ] (مص مرکب ) فداکردن . به قربان کسی رفتن . قربان ساختن :
بعید نیست که گر تو به عهد بازآئی
به عید وصل تو من خویشتن کنم قربان .
گوئی فلک ازبهر تهیه ٔ برگ عید، خانه های فارسیان را به وعید آن لشکر بی کیش قربان ساخت . (تاریخ وصاف چ بمبئی ص 21).
عید واله تو و جان داده به محرومی تو
عید نادیده جز او کس نکند قربان را.
به روز عید چو قربان کنی حریفان را
مرا بگوی که دست تو را حنا بندم .