غزنوی . [ غ َ ن َ ] (اِخ ) (704-773 هَ . ق .) سراج الدین ، عمربن اسحاق بن احمد هندی . از اکابر فقهای حنفی بود. او راست : «الفتاوی السراجیة» خطی ، و «التوشیح » در «شرح الهدایة، و «الشامل » در فقه ،و «زبدةالاحکام فی اختلاف الائمة» خطی ، و «شرح بدیعالاصول » و شرح المغنی » و «المعزةالمنیفة فی ترجیح مذهب ابی حنیفة» و «شرح الزیادات ». (از اعلام زرکلی ج 2 ص 711).
مؤلف معجم المطبوعات آرد: عمربن اسحاق بن احمد سراج الدین هندی غزنوی حنفی ، مکنی به ابوحفص . او امام و علامه و استاد در بحث و بسیار هوشیار بود. مؤلفات او بسیار است از جمله ٔ آنها: «شرح الهدایة» و«زبدةالاحکام » و «شرح بدیعالاصول » و «شرح المغنی » و جزآن . فقه را از وجیه الدین دهلوی و شمس الدین خطیب دولی و دیگران فراگرفت . وی به سال 793 هَ . ق . درگذشت ، ولی صاحب کشف الظنون و همچنین سیوطی وفات او را به سال 773 هَ . ق . نوشته اند. (از معجم المطبوعات ج 2 ستون 1379).
کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
واژه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.