عمادی شهریاری . [ ع ِ ی ِ ش َ ] (اِخ ) (امیر...) از شعرای اواخر قرن ششم هَ . ق . است . در مورد نام و مولد این شاعر اختلاف بسیار است و گاه او را «عمادالدین غزنوی » و گاهی «عمادی غزنوی » گفته اند. و «عمادی » ظاهراً تخلصی است که شاعر از لقب «عمادالدوله فرامرز» پادشاه مازندران گرفته است . آغاز شاعری عمادی و شهرت وی از دستگاه عمادالدوله فرامرزبن شهریاراز امیران خاندان باوندی است که در نیمه ٔ اول قرن ششم بر مازندران حکومت داشت . پس از درگذشت عمادالدوله فرامرز، شاعر از مازندران به عراق رفت و به خدمت سلطان طغرل بن محمد (526 - 529 هَ . ق .) رسید و او را مدح گفت . و در همان حال مدح اتابک جهان پهلوان نیز که تا سال 581 هَ . ق . می زیسته است در اشعار او دیده میشود. و تقی الدین کاشی ، مدح طغرل بن ارسلان را (571 - 590 هَ . ق .) نیز به وی نسبت می دهد. درگذشت عمادی را به اختلاف در سال 573 هَ . ق . و 582 هَ . ق . ضبط کرده اند. (از تاریخ ادبیات در ایران صفا ج 2 ص 743). و رجوع به مآخذ ذیل شود: لباب الالباب عوفی ج 2 ص 257. سخن و سخنوران ج 2 حاشیه ٔ ص 167. آتشکده ٔ آذر چ هند ص 214. مجمع الفصحاء ج 1 ص 350. راحةالصدور راوندی چ لیدن ص 57 و 209 و 210. الذریعه ج 9 ص 768. بیست مقاله ٔ قزوینی ج 2 ص 343 و 354. شاهد صادق . خلاصةالاشعار.
کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
واژه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.