عمادالدین زوزنی . [ ع ِ دُدْ دی ن ِ زو زَ ] (اِخ ) از شعرای قرن هشتم هَ . ق . مشهور به عماد زوزنی و ملک عماد خوافی زوزنی . وی از شعرای عهد سلاجقه و مداح طغان شاه و اهل زوزن و از تلامذه ٔ سیدحسن غزنوی بود. وی پس از مدتی مداحی ، به ارشاد امام غزالی ترک دنیا گفت . و قدم به دایره ٔ سیر و سلوک و تصوف گذاشت . این دو بیت از اشعار اوست که در حین استیذان ورود به مجلس غزالی گفته است :
خرد را دوش می گفتم که این کهنه جهان از کی
شداز غوغای شیطان و ز سودای هوی خالی
خرد گفتا عجب دارم که می دانی و می پرسی
بعهد علم غزالی ، بعهد علم غزالی .
عماد زوزنی را درباره ٔ تاریخ وفات زین الدین ابوبکر تایبادی (متوفی در سال 791 هَ . ق .) قطعه شعری است که در تاریخ حبیب السیر منقول است . (از ریحانة الادب ج 3 ص 129 از قاموس الاعلام ج 5 ص 3205 و سفینةالشعراء ص 33) (الذریعه ج 9 ص 766 از تذکره ٔ دولتشاه سمرقندی ج 1 ص 42 و آتشکده ٔ آذر ص 77 و نفحات الانس و مجمعالفصحاء ج 1 ص 352 و روزروشن ص 474). نیز رجوع به تاریخ حبیب السیر چ خیام ج 2 ص 641 و ج 3 ص 543 شود.
کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
واژه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.