علی عطار. [ ع َ ی ِ ع َطْطا ] (اِخ ) ابن ابراهیم بن داودبن سلمان بن سلیمان عطار دمشقی شافعی . در المختصر نووی لقب او علاءالدین و کنیه اش ابوالحسن ذکر شده است . وی فقیه و محدث و متکلم بود که در عید فطر سال 654 هَ . ق . متولد شد. پدر او عطار و جدش طبیب بود. او حدیث را از محیی الدین نووی گرفته است ، و مدت سی سال مشیخه ٔ مدرسه ٔ نوریه را عهده دار بود و در سال 701 مبتلی به فلج گردید و در ذی حجه ٔ سال 724 هَ . ق . در دمشق درگذشت . او راست : 1- اصول اهل السنة فی الاعتقاد. 2- تحفةالطالبین فی ترجمةالامام النووی . 3- ترتیب فتاوی النووی . 4- ترجمةالامام النووی . 5- شرح عمدةالاحکام . 6- فضل الجهاد. (از معجم المؤلفین از فهرس علم الکلام بالظاهریة و البدایة ج 14 ص 117 و شذرات الذهب ج 6 ص 63 و کشف الظنون ص 368) (از الاعلام زرکلی ص 53 از التبیان والدررالکامة).
کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
واژه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.