علم الدین اندلسی . [ ع َ ل َ مُدْ دی ن ِاَ دُ ل ُ ] (اِخ ) قاسم بن احمدبن موفق ، مکنی به ابومحمد و ملقب به نجم الدین . وی از ائمه ٔ نحو و علوم عربی و فقه و اصول و منطق و فلسفه است ، بخصوص در علم تجوید و قرائت دستی توانا داشت . یاقوت حموی در سال 618هَ . ق . در حلب با وی ملاقات کرد و از او استفاده های علمی بسیار برد. ولادت او در 561 است اما سال وفاتش معلوم نیست . از تألیفات اوست : 1- شرح قصیده ٔ شاطبی .2- شرح المفصل ، در ده جلد. 3- شرح مقدمه ٔ جزولی . (از ریحانة الادب ج 3 ص 116 از معجم الادباء ج 16 ص 234).
کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
واژه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.