طیبی . [ طَی ْ ی ِ ] (اِخ ) ناحیه ٔ ایل طیبی ، از ایلات لیراوی کوه و در شماره نزدیک به دوهزار خانوار باشند و بر چندین تیره قسمت شده اند: اولاد تاج طیب ، تاحسین شاهی ، تارضائی ، تاعین علی ، تاماولی ، تامرادی ، تاویسی ، چارگاهی ، خواجه دزکی ، سل شهر وسماعیلی ، عالی طیب ، قنبری ، گرائی ، گیوه چرمی ناصرطبیب . و این جماعت چندین محل از بلاد شاپور و ناحیه ٔ رون را تصرف کرده بنام ناحیه ٔ طیبی شهرت داده اند. و این ناحیه ٔ طیبی میانه ٔ شمال و مشرق بهبهان است . در ازای آن از سه گنبدان تا قلعه ٔ رئیسی هشت فرسخ پهنای آن ، از قریه ٔ ترو تا المان شش فرسخ و قشلاق زمستانه ٔ ایل طیبی در محال بلاد شاپور است و ییلاق آنها از محال رون است . کشت و زرع آنها در بلاد شاپور گندم و جو و پنبه و برنج و کنجد. آبش از رودخانه و چشمه است و قصبه ٔ این ناحیه لنده است . ده فرسخ از بلده ٔ بهبهان و پنج فرسخ از قصبه ٔ ده دشت دور است . (فارسنامه ٔ ناصری ).
کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
واژه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.