شهید اول . [ ش َ دِ اَوْ وَ ] (اِخ ) محمدبن مکی بن حامدبن احمد دمشقی نبطی عاملی جزینی ملقب به شمس الدین و مکنی به ابوعبداﷲ و معروف به شهید اول . از بزرگان علمای امامیه و مقتول در 786 هَ . ق . وی از فخرالمحققین پسر علامه و ابن نما و ابن معیه و قطب الدین رازی و دیگر بزرگان اجازه ٔ روایت دارد. شهید را پس از محقق ، افقه فقهای اثناعشری دانند. مشهورترین تألیف او لمعه ٔ دمشقیه است درفقه که شهید ثانی بر آن شرحی نوشته و این متن و شرح از جمله ٔ کتب درسی در این علم است و مکرر بطبع رسیده . وی در عهد سلطنت برقوق بفتوای قاضی برهان الدین مالکی و عبادبن جماعة بقتل رسید. (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به روضات الجنات خوانساری ص 617، تاریخ ادبیات ایران ادوارد براون ص 259، تاریخ مغول عباس اقبال آشتیانی ص 477، 466 و قصص العلماء تنکابنی ص 255 شود.
کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
واژه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.