شاشی . (اِخ ) محمدبن احمدبن الحسین بن عمر الشاشی القّفال الفارقی ملقب به فخرالاسلام المستظهری ومکنی به ابوالعباس یا ابوبکر. وی در عصر خود رئیس شافعیه در عراق بود. در میافارقین بسال 429 هَ . ق . تولد یافت و به بغداد سفر کرد و از سال 504 هَ . ق . تا پایان عمر در مدرسه ٔ نظامیه ٔ بغداد بکار تدریس اشتغال داشت .از آثار او «حلیة العلماء» معروف به المستظهری درفقه را میتوان نام برد که بنام المستظهر باﷲ نوشته است . همچنین «العمدة فی فروع الشافعیه » که برای عمدةالدین مسترشد عباسی پسر مستظهر تألیف شده است .وی در روز شنبه پانزدهم شوال سال 507 هَ . ق . در بغداد وفات یافت و در مقبره ٔ باب شیراز در جنب قبر استاد خود ابواسحاق شیرازی مدفون گرید. (از اعلام زرکلی ج 3 ص 849) (ریحانة الادب ). و نیز رجوع به تاریخ الخلفاء ص 286 و محمدبن احمد مکنی به ابوبکر شاشی شود.
کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
واژه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.