سنگ شیشه . [ س َگ ِ شی ش َ / ش ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) سنگی که بگداز آورده از آن شیشه سازند. (آنندراج ) :
این سنگ شیشه که دلش نام کرده ای
از آتش فراق بسی خواهد آب شد.
دل شکسته بکوی تو بس که شد پامال
چو سنگ شیشه ز خاکش صفا نمایان است .
علاج غیر مکافات نیست ظالم را
که سنگ شیشه ٔ ما شیشه میشود آخر.