زره دار. [ زَ رِ / زِ رِه ْ ] (نف مرکب ) زره دارنده . دارای زره . (فرهنگ فارسی معین ). زره پوش . (فرهنگ فارسی ایضاً) (ناظم الاطباء): رجل دارع ؛ مرد زره دار. (منتهی الارب ). زره پوشیده . (ناظم الاطباء) :
پس پشت ایشان ز رومی سران
زره دارو مردان جنگ آوران .
گزین کرد از ایرانیان سه هزار
زره دار و برگستوانور سوار.
شمردند بر میمنه سه هزار
زره دار و کارآزموده سوار.
بدرگاه ارجاسب آمد دلیر
زره دار و غران به کردار شیر.
زره دار بد کز تن خویش پوست
همی کند و پنداشتی درع اوست .
|| کشتی زره دار. (فرهنگ فارسی معین ). از انواع کشتی های جنگی است که بدنه ٔ آن از صفحات پولاد پوشیده شده است تا گلوله های دشمن در آن اثری نکند.