رکن الدین . [ رُ نُدْ دی ](اِخ ) یا رکن الدین قبایی . از گویندگان نامی زبان پارسی در قرن هفتم هجری قمری و استاد پوربهای جامی و از شاگردان اثیرالدین اومانی بود. دو بیت زیر از قطعه ای است که به خواجه معزالدین طاهر تقدیم کرده است :
چه شد امسال آخر ای مخدوم
که من رنجدیده ٔ مظلوم
بعد ده سال حق برین دولت
گشتم از هر قرار دل محروم .
رجوع به فرهنگ سخنوران و آتشکده ٔ آذر چ دکتر شهیدی صص 359 - 360 و تذکره ٔ روز روشن ص 257 شود.