رفاعی . [ رِ ] (اِخ ) یا رفاعی حسینی . شیخ احمدبن ابوالحسن علی بن یحیی ، معروف به رفاعی حسینی انصاری . مؤسس طریقه ٔ رفاعیة. وی به سال 511 هَ. ق . در دیه حسن از توابع واسط بدنیا آمد و در واسطبه تحصیل پرداخت و بعد به تصوف گرایید. گروهی بیشمار بدو پیوستند و اعتقاد شدید به او پیدا کردند. وی به سال 578 هَ . ق . در دیه ام عبیدة واقع در میان واسط و بصره درگذشت و مقبره ٔ او زیارتگاه پیروان طریقه ٔاوست . از تألیفات رفاعی است : 1- حکم (الرفاعی ) در تصوف چ مطبعه ٔ شرف - 1301 هَ . ق . 2- رحیق الکوثر من کلام الغوث الرفاعی چ بیروت 1887 م . 3- الرالمصون چ مصر - 1309 هَ . ق . 4- النظام الخاص لاهل الاختصاص [درتصوف ] چ مطبعة العلمیة - 1313 هَ . ق . (از معجم المطبوعات مصر ج 1). رجوع به قاموس الاعلام ترکی ج 3 شود.
کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
واژه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.