دین به . [ ن ِ ب ِه ْ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) دین بهتر. کیش و آیین برتر. || (اِخ ) دین زردشتی . رجوع به بهدینی و زردشتی شود :
چو بشنید از شاه به دین به
پذیرفت ازو دین و آیین به .
مر این دین به را بیاراستند
ازین دین گزارش همی خواستند.
نگیرد ازو راه و دین بهی
مر این دین به را نباشد رهی .